Kişisel gelişim: İrade

İrade’yi “Türkçe”de  “İstenç” sözüyle karşılıyoruz. Bu da bizdeki özgür “istemek”, bir şeyi yapmayı istemek ve girişmek gücünü gösteriyor.

 

Çoğu kez yapmak istediğimiz şeyler bir tek :”Boş ver, sonra yaparız..” boş vericiliği yüzünden bir daha hiç yapılamaz hale gelebilir.

 

İrade, bir bakıma yapılması gereken şeyin zamanında,  zemininde, olması gereken durumda yapılmasını gösteren bir istem beyanıdır.

 

Ben bunu yapacağım… Öyleyse yap!

 

Yok, zamanı gelip de kaçmaya, kaytarmaya çalışırsan:  “Abi boşver.. sonra da yapsak da olur…” durumuna getirdin mi; belki de o iş bir daha yapılamaz hale gelebilir.

 

 

İrade'ye "hayatta herhangi bir şey yapıp yapmama konusunda  karar verme gücü yada güdümü"dür, diyebiliriz.

 

İrade nasıl geliştirilir :  İrade ancak öz disiplini geliştirmekle olur. Günlük hayatta, daha çok yapmaktan kaçındığımız, sonraya bıraktığımız, bazı yükümlülükleri zamanında ve hiç geciktirmeden yerine getirmekle güçlendirmek mümkündür.

 

Durmadan erteleme yerine, yapılması gerekeni zamanında yapabilme gücüdür, irade.

 

İnsanın olaylar üzerinde etkin denetim gücü kurarak, insiyatifini etkin bir biçimde göstermesidir.

 

İnsanın yapılması yada yapılmaması gereken olgular üzerinde kendi öz denetim gücünü harekete geçirerek etkin karar vermesidir…

 

Bunlar sağdan soldan derlenmiş bir takım tanım girişimleri.

 

Peki, insan neden “yapmak; yerine getirmek iradesini” gösteremez. Çoğu kez , o durumda gücünün yetmeyeceğini sandığından. Yani, kendi kendine “Arkadaş, bu işin altından şimdi kalkamam, belki zaman geçerse , o zaman belki ..” diye düşünür. 

 

Ama her şeyin altında yatan neden : Atalet’ttir... Yani , tembellik…

 

“Yapsam ne olacak.. Yapmasam ne olacak…”  Düşüncesi kısır döngülü bir düşüncedir. Aslında bu, düşüncesizliktir. İşin yarınını görememektir.. Oysa  belki de o iş, kaçınılmaz bir şekilde yapılması gereken bir iştir. Aksatılması, zamana bırakılması, kişiyi ve içinde bulunulan toplumu olmayacak zararlara sokabilir!

 

İnsan bir işi yapmak istemiyorsa, onun altında yatan, belli ki, yapabilme güdüsünün eksik olmasındandır. Kişi aslında o işi yapmayı istemiyordur. Veya hiç kimse onu bu iş için özendirmemiştir. 

 

“Yapılmasa da olur…Yapılsa da…”   “Acaba..!”

 

Denebilir ki, güçlü insanlar güçlü iradeye sahip olurlar. Yapılması gereken işler onların elinden kaçmaz. Geciktirmezler;  zamanında işe girişirler ve bitirirler… İşte size İRADE!

 

“Aman boşver…Sonra yaparız!” Bu nedir, iradesizlik beyanı.. Boşvercilik … Tembellik! Başka ne?

 

Schiller ne demiş : “insanı büyük yada küçük, başarılı yada başarısız, mutlu yada mutsuz yapan şey kendi iradesidir.”

 

Mutlu olmak istiyorsanız, işlerinizi zamanında ve gereken koşullarda yapın… Mutsuz olmak istiyorsanız: Erteleyin, erteleyin,  erteleyin… Nasıl olsa  yine siz yapacaksınız. Behey insanoğlu kalk yerinden; yapılması gereken çok işler var. Kafandan bir plan yap; olmazsa kaydet, unuturum diye… Ve hemen o işlere giriş. Belki de bu günün yarını yoktur. Kim bilir!