Kişisel Gelişim nedir, ne değildir?

Son yılların en çok duyulan kavramlarından biri; Kişisel Gelişim. Her yerde karşımıza çıkıyor. Kitaplar bas bas bağırıyor illa da kişisel gelişin diye. Filmlere bir tutam kişisel gelişimle özdeşleşmiş afilli laflar serpiştiriliyor.

Kimi kitap yazıyor “aman ne olur ben gelişmeyeyim, benden uzak dursun”, kimi “alerjim var bu türe” diye tavrını koyuyor, kimi “adını duyduğum an buz kesiyorum” cümlesini sarf ediyor.

Peki nedir bu kişisel gelişim? Neden bu kadar işleniyor bu konu ve neden böylesi tepkisel ya da önyargılı davranılıyor?

Galiba her şeyde olduğu gibi bunu da tam olarak araştırmadığımız, anlamadığımız, anlatamadığımız ve suyunu çıkarttığımız için J

Bana göre kişisel gelişim aslında insanın kendine olan yolculuğudur. Öncelikle kim olduğunu, anlamaya çalışmaktır. Nedir beni mutlu eden sorusunu, yönlendirmelerden arınarak sorabilme özgürlüğüdür. Çünkü hepimiz o kadar çok yönlendiriliyoruz ki, ailemiz, okulumuz, arkadaşlarımız, mahallemiz, konu komşu tarafından öylesine şekillendiriliyoruz ki, kendimiz olmayı unutuyor, sonra da başkaları için yaşamanın çarkında, kendimizi kaybediyoruz.

İşte Kişisel Gelişimin de ilk adımı kendinin kim olduğunu bulmak. Beni ne mutlu eder? sorusuna cevaplar aramak. Duygu ve düşüncelerimizi objektif bir şekilde analiz edebilmek. Dış dünyaya verdiğimiz tepkileri gözlemleyebilmek.

Gerçek anlamda “İnsan” olabilmek için çaba sarf etmek. İyiliğin, dürüstlüğün, vefanın, kardeşliğin, doğaya ve hayvanlara saygının, hizmet etmenin, vermeden alamayacağını anlamanın, beklentisiz olmanın, dünya denen sinema platosundaki sana verilmiş görevi keşfetmenin, saygının, hoşgörünün ve en önemlisi sevginin içimizde yeşermesinin adı Kişisel Gelişim.

Yoksa dışarıdaki kişilerin el kol hareketleriyle kişilik analizi, daha çok para kazanma yöntemleri, okuma yazma öğrenme, başkalarına uygun kelimelerle isteklerine yaptırma, zengin koca bulma yolları değil.

Kişisel gelişim, kendine yolculuktur, dışarıya değil. Dışarıyı fark edip, kendi içindekini keşfetme sanatıdır. O meşhur “aynalama” yöntemi de bundan gelir. Çünkü biz ne isek, çevremiz de o haldedir.

O nedenle şikayet etmek, suçlamak, kurban rolüne bürünmek pek kolay olsa da cesaretli olan yöntemi seçip, kendini o duruma soktuğun davranış biçimlerini fark edip, değiştirme çabalarıdır.

Tüm bunların da öğrenilme yollarından biri kitap okumaktır. Bu konuda yazılmış harika kitapları araştırıp, her bir cümlesini anlamaya çalışmaktır. Ancak anlamak da yetmez uygulamak gerekir.

Şimdi gelelim en önemli soruya. İyi de bunca kişisel gelişim kitabı varken, biz doğru kitabı nereden bulacağız? Üstelik her biri ayrı şeyleri söylüyor, hepsini nasıl uygulayacağız? “Bize höt höt, onu yap bunu yapma diyen kitaplardan hiç hoşlanmıyoruz ve uygulamalarını yapmaktan sıkılıyoruz.” Pek çoğunuzdan duyduğum sözler bunlar.

Çok haklısınız. O nedenle ilk aşamada öyküleme yöntemiyle yazılmış kitapları tercih edin derim. Dünyanın en iyi kişisel gelişim kitapları çocuk kitaplarıdır. İçinizde hâlâ Küçük Prens’i okumayan var mı acaba? Richard Bach’ın Martı’sından haberdar olmayan? Momo’nun zaman yolculuğuna çıkmayan? Simyacı’nın büyülü dünyasına uğramayan?

Elbette araya kendi kitabım Gezginname’yi de eklemeden geçemeyeceğim. Topraklarımızın değerleriyle ve öyküleme yöntemiyle yazılmış başka bir kişisel gelişim kitabı.

Gelin önyargılarınızdan kurtulun, içinde insan olmayı anlatan bir öykü kitabı alın bugün ve kendi yolculuğunuza başlayın.

Çimen Erengezgin