Kitabın yazarı benim arkadaşım…

Bu yazıyı Cumartesi gününe yetiştirmem gerekiyordu ama araya o kadar çok olay girdi ki!

Gecikmesi bir bakıma iyi oldu taşlar yerine oturdu.

***
Pazar akşamüzeri D&R mağazasına gittim.

Bu mağazanın gediklilerindenim..

Çalışanlarla aram pek iyi değil.

Onlara sürekli kimsenin sormadığı kitapları arattığım için iyi gözle bakmıyorlar bana..

Hatta tombul bir bayan var.

Arkamdan “deli bu adam” dediğine adım gibi eminim…

***

“Kemal Karanın Çılgın Günler Türkiye isimli kitabı var mı?”

İşte yine aynı bakış!

“ Bir dakika sisteme bakalım.”

Beklerken yeni çıkan kitaplara göz atıyorum, usulen ama öylesine..

Sisteme bakılıyor..

Görevli arkadaş mizah bölümüne doğru yürüyor..

O elini uzatmadan ben kitabı raftan alıyorum..

Bir tane kitap var..

“ Ben iki tane istiyorum”

“ Elimizde bu kitaptan sadece bir tane kalmış.”

“ Yazar arkadaşınız mı?”

Elinin körü..Neden bu soruyu sordu şimdi bu çocuk?

“ Yoo, Milliyetin Pazar ekinde anlatmışlar bu kitabı “yılın mizah fırtınası” diyorlar merak ettim..”

“ Getirtelim o zaman”

“ Getirtin tabii”

***

Kitabı almaya giderken ; “ Ha kendi kitabını soruyorsun” dedim “ Ha Solohan’ın”..Aynı yazı Değişim ve Yeditepe gazetelerinde de yayımlanacağı için burada okuyucuya bir açıklama yapmam gerekiyor. Kemal Kara Milliyet Blogtan arkadaşım..

Arkadaşım…

Kitabın yazarı benim arkadaşım…

Soğuk kış günlerinde sıcak sobanın yanında demli çaydan alınan ilk yudum gibi…Bu cümle içimi ısıttı birden..

Can Dündar, İclal Aydın, Ahmet Hakan, benim arkadaşım olamayabilir ama bu kitabın yazarı da benim arkadaşım….

Yeni çıkanlara koymamışlar Kemal’in kitabını..

Bir sürü, adını ilk defa duyduğum yabancı yazarın kitabı var..Kemalin ki yok…

Politika bilmem ben..

Neyse o!

İçimde kimsenin göremediği patlamaya hazır bir volkan var…

Yakasına yapışsam şimdi bu çocuğun “ Kemalin kitabı yeni çıkanlarda neden yok lan?” diye hesap sorsam..O koca rafı çeksem..O sergiledikleri kitapların hepsini yere saçsam… Sinirime diz çöküp hüngür hüngür ağlasam…

***

Bahardan kalma bir ekim sabahında saat on gibi, Büyükçekmece’ye Kemal Karanın mütevazı evine ziyarete gittim

Annesi ile tanıştım… Evlerinde ne kadar Nescafe varsa hepsini içtim.

Kitabın çıkış hikayesini ondan önemlisi Yayınevleri ile yaptığı savaşın detaylarını dinledim..

O her ne kadar kitabı için “ yılın mizah fırtınası” dese de!

“Çılgın Günler Türkiye” bana göre; bir adamın talihine otuz beş metreden gol atma hikayesi…

Belki de hepimizin hikayesi….