Kitap lüks mü ?

Geçen akşam Müjdat Gezen’in katıldığı bir programı izliyordum. Ve gençlerin kitap alacak maddiyata sahip olmadıklarından dolayı ücretsiz kitap basımına yöneldiğini söyledi ve canlı yayın esnasında bir gence kendisine ulaşması için adresini verdi. Bu diyalog sonrasında düşünmeye başladım. Gerçekten kitap alacak maddiyata mı sahip değildik, yoksa bu lüks (!) harcamaya gelene kadar almamız gereken son model akıllı telefonlar, laptoplar, i-pad’ler mi vardı sırada?

Artık telefon, bilgisayar kullanım yaşları oldukça düştüğü gibi telefonu akıllı olmayanları kovalıyorlar. Kendi bulunduğum arkadaş çevremden de çıkardığım üzücü bir sonuç var ki; insanlar kişiliğinin yetmediği yerde kendilerini maddiyatlarıyla kabullendirmeye çalışıyorlar. Bunun içinde kıyafete, elektronik eşyalara harcanan paranın hadde hesabı yok. Ve yine işin ilginç bir yanı bu kadar harcama arasında kitabın lüks görülmesi. Teknoloji toplum içi iletişimi bozduğu gibi kişinin kendi iç sesiyle kurmuş olduğu iletişimi de olumsuz etkiliyor. Çünkü biz okuduğumuz kitapları yaşıyoruz. Bir noktadan, bir şekilde o karakteri kendimizle bağdaştırıyoruz. Ve kendimizi objektif bir gözle inceleme fırsatını buluyoruz. Ama pardon artık bulamıyoruz çünkü bizim akıllı telefonumuz var ya, onun aklı ikimize de yeter!

“Namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmaz” diye klişe ama çokta yerinde bir söz vardır. Sanırım bu durumla bire bir bağdaşan bir atasözü. Teknoloji geliştikçe çağdaş uygarlık seviyesine ulaştığımızı düşünürüz. Oysa ki ‘çağdaşlık’ mertebesine tam anlamıyla ulaşabilmek için her şeyimizle bir bütün olmalıyız. Maalesef teknoloji beraberinde kültür, edebi değerler, kalite, olgunluk getirmez. Dünyaya daha farklı bir bakış açısıyla bakmamızı sağlamaz. Aradığımız güzellikler mekanik ve soğuk beyinlerde değil. Ahşap raflarda birbiri ardına dizilmiş tozlu ciltlerin arasındaki o sararmış, silinmiş mürekkeplerin ve satırların arasındadır…