Kıyısındayım

Bana bir şey söyle tam olsun

gerçekten bir şey söyle

kıyısındayım

bulanık suyun…

Merhaba de mesela…

Köyden ince

şehirden keskin…

İki yıldız

bir de dere

bir de çifte koşulmuş gece vakti

kağnılar geçsin

topraklarımdan

gölge gibi sessizce…

Islak burunlarının ucunda

şimşir halkalar olsun

ve borçlu bakışlar

hummalı yüzüme…

Bugünden değil

belki üç

belki beş bin yıllık

belki sürgünlerden kalma

hiçbir yer benim…

Şimdilerde her yanım

Dicle kokuyor.

Küçümen bir çakıl taşıyım içinde

sebebim çok…

Doğuya

hep doğuya

kan kırmızı gün atımı

kavruk yüzlü güneş çarpıyor cama…

Taptaze

açıkta duruyor

yara…

Baktım da

o kozalak gözlere

sevdim de

diken diken dilinden

yeminle…

Ben böyle

acı

görmedim…