Kızdırmayın herifler. Hepinizi birden boşarım!

Biriniz sevdiğim, biriniz can dostum, biriniz arkadaşımsınız. Hepinizin yeri ayrı bende. Hepinizi seviyorum.

Sevemez miyim yani? Neyi çekemiyor, neyi paylaşamıyorsunuz anlamadım ki.

Ben de hepinize yetecek yürek var merak etmeyin. Üstüme de gelmeyin. Cevaplamak istemediğim sorularla yormayın beni.

Asıl olan sormadan bilmekse eğer. Ya da duymak! Sizin istediğiniz gibi cevap vermemi beklemeyin benden ne olur. Su akar yolunu bulur nihayetinde. Hepinizi seviyorum. Neyin sınavını yapıyorsunuz? Beni üzdüğünüzün, beni kırdığınızın, beni zorladığınızın, kategorize ettiğinizin farkında değil misiniz?

Suçum dürüst olmak mı? Suçum açık olmak mı? Neee?

Öyleyse vurun beni öldürün en dürüst, en açık yerlerimden. Prangalar vurun dilime ya da yüreğime.

Engin Ardıç’ın dediği gibi… Ben neymişim be abi diyesim geliyor tüm bu gelişmeler sonrasında. Ben neymişim beee abi de haberim yokmuş. Fakat işin ilginç yanı ne biliyor musunuz? Hala her istediğimde başımı koyabileceğim bir omuz yok yanı başımda. Ve… hala beni tam olarak anlayan biri.

Ne garip değil mi? Şaşırdınız değil mi? Söylüyorum işte, itiraf ediyorum. Yok!.. Onun için oturun oturduğunuz yerde. Dedim ya su akar yolunu bulur en nihayetinde. Adalette… Türkiye’ de olmasa bile… benim dünyamda bu böyle. Merak etmeyin.

Hiç kimseyi satmam ben. Hiç kimseyi arkasından da vurmam.

Bilmiyor musunuz ki her şey açıktır bende, her şey şeffaf. Ve… Hiç kimseye bir şey sormam; sorgulamam da bundan böyle. Hiçbir şey de istemem. Yeter ki beni rahat bırakın. Ben çalışmak istiyorum ya. Yeni, yepyeni projelere imza atmak istiyorum. Başarmak. Ama…. Ama… Böyle olursa çalışamam ki… Rahat nefes alamaz, yaratamaz, üretemez ki bu yürek. Yaşayamaz ki kısaca.

Onun için son kez uyarıyorum sizi ve... Diyorum ki… Canımı sıkmayın herifler. Hepinizi birden boşarım!

Anlaşıldı mı? An-la-şıl-dı mı ha???