Kızgınım!

Bastığım asfaltta her ruhun acısını, sevdasını, yaşamını hissederek yürürken; kulağıma gelen bir ses var. Senin sesin zannederek çevirdiğim yüzüme, sert bir tokat atan rüzgar, benim hissettiklerimi de kattı bu asfalta. Sen rüzgar oldun o anda…Aldın gittin bedenimi…

Kızgınım sana!Kızgınım bana! …Bu kızgınlığımda pişirdiğim yaşamının, tecrübe diyerek devam ettirdiğin hayatına kızgınım…Başka sevdalardan umut beklemekten yorulup artık söndürdüğüm ateşimi yakacak olamamana kızgınım…

Pişkin değilde pişmiş gelmeni bekledim…Ateşinin bir kağıt alevi kadar sahte olduğunu bilerek bekledim…

Kızgınım bana! Bekledim diye…
Kızgınım sana! Kendi mahkemende, kendi şahitlerinle özgür bırakamadığın beynine kabul ettirmek için öldürdüğün kalbin için…

Biliyormusun sen çirkinsin artık,
Biliyormusun çirkinliğini güzel bulduğum için kızgınım!
U.I