Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

15 Mayıs '08

 
Kategori
Bebek - Çocuk
 

Kızımın armağanı

Kızımın armağanı
 

güzel meleğim


Merhaba,

Gecikmiş bir anneler günü gösterisi vardı bu gün meleğimin kreşinde..

Genelde duyguları ile hareket eden ben , ilk zamanlarda meleğimi kreşe bırakmak yerine işten ayrılmayı düşündüm.Çünkü; onu terk etmek , yeterince ilgilenememek , kötü anne olmakmış gibi geldi bana hep .Bu duygunun benzerini yaşamış, başından geçmiş anne-babalar anlayacaklardır neler hissettiğimi.Sonra duyguları bir kenara bırakarak, araştırarak, sevgili annemin desteği yakınlarımın iknaları sonucunda mantıklı düşünerek en doğrusunun kreşe gitmesi olduğuna karar verdim.

Meleğim şu anda 3, 5 yaşında..( kızım Özüm İdil ) Yaklaşık bir yıldır da kreşe gidiyor. Bu kadar zaman geçmesine rağmen daha yeni yeni alışıyoruz bu duruma.

Öz güveninin gelişmesi , ayaklarının yere basması, hakkını arayan- savunan, düşünen ve konuşan bir BİREY olması için gerekliydi bu.

Çalışan anne babaların melekleri daha erken yaşta başlıyor hayata.Bu bir yandan yararlı oluyor , bir yandan da yıpratıcı.Ama duyguları bir kenara bıraktım.Çünkü orası hayatın gerçek anlamıyla küçük bir modeliydi.Tüm hayatı boyunca yaşayacakları güçlükleri, güzellikleri yaşayıp deneyimlemeye orada başlayacaktı.

Tüm bunları düşünerek ve içimi rahatlatarak başladı bizim melekte kreşe.Ama ne başlamak!! İlk günler ikimizde salya sümük ağlayarak.(Eşimin bu konuda desteğine teşekkür etmek istiyorum bu arada.)Sonra sürekli hem kendi kendime hem eşimin ve yakınlarımın telkinleriyle hep birlikte alıştık bu duruma.

Zamanla ne kadar doğru bir karar verdiğimi anladım.Öz güveni yavaş yavaş oluşmaya başladı.Benim zaman zaman yaptığım hataları bile düzeltmeye başladı.diyerek beni yarı gülümseten yarı düşündüren uyarılarda bulunmaya başladı.Paylaşmayı öğrendi.Kendini ifade etmeyi de.

İşte tüm bu yaşananlardan sonra bugün bir kez daha çok doğru bir karar verdiğimin farkına vardım.Duygusallığı kenara bırakmış olan ben tekrar geri aldım bugünlük sadece, ANNE olmanın farkına vararak , gözlerim dolarak, gurur duyarak mutlulukla izledim güzel kızımı ve arkadaşlarını.Güzel bir gösteri ve hediyeydi.Emek verilmişti en başta.Öğretmenlerine tek tek teşekkür ediyorum.Fark etmesek de zaman geçiyordu ve onlar büyüyorlardı.

Geçirdiğimiz zor zamanların mükafatını alıyorum diye düşündüm bugün.Umarım bundan sonraki hayatı boyunca meleğim hem beni hem dünyayı üzmeyen güzel yürekli bir İNSAN olur diye umut ettim.

UMARIM…sevgiyle sağlıcakla .TÜM ANNELERE ve EĞİTİMCİLERE SAYGILAR…

 
Toplam blog
: 35
: 956
Kayıt tarihi
: 26.04.08
 
 

1976 Edirne doğumluyum. Abant İzzet Baysal Üniversitesinde ön lisans eğitimimi tamaladıktan sonra öz..