Koca bir ömür yârin kollarında geçmez; yaşamak da sevmektir

Sevenlerin, âşıkların birbirlerine gereğinden fazla zaman ayırmaları bence hayat dengelerini bozuyordur. Her şeyde olduğu gibi sevdayı doya doya yaşamak ve aşktan zevk alabilmek için ölçülü olmak iyidir. Ne kadar severseniz sevin sevgiden tat alabilmeniz için buluşmalar arasında özleme süresi bırakmalısınız.

“Seni bir an bile görmeden yaşayamıyorum” sözü yalandır. Bu kişi tembeldir, yaşam argümanları yoktur; böyle olunca da ne yapacak aklı fikri manitasında olacak. Aşk hayatla güzeldir; yaşarken seveceksin.

Aşk aşk tadında olmalı, meşke dönüşmemeli; çünkü hem duygular dejenere olur aşkın anlamı kaybolur hem de aşıklar arasındaki gizli büyü kaybolur.

Tamam, kardeşim, seni burada seven biri var; yolunu bekliyor, gözlüyor ama artık ikiniz de hayatın sokaklarına dalın; yaşadıkça aşkınız artacak. Nasırlı eller yârin saçlarını özler; kavuşmalarda hayat kokmalısınız.

Sadece aşktan oluşan bir hayat yoktur; olsa da çekilmezdi; üç gün yaşayıp bir gün seveceksin. Aşkın zamanı olduğu veya aşka vakit ayırdığın takdirde tat alamazsın; hayatınla ilgili zorluklar, imkânsızlıklar olmalı, aşka mutlaka geç kalmalısın.

Ama elbette tabi sahici zorluklar yerine kendin zorluk yaratmayacaksın; imkânsız aşk yoktur, varsa bile aptallara göredir.

Aşk hayal kurmak değil, hayallerini yaşamaktır; soyut aşk hastalıktır. Aşkta hayatın zorluklarından kaynaklananlar dışında zorluk yoktur; varsa yanlış bir ilişki söz konusudur, karşılıksız sevenler sopalıktır, sevenleri ayıranları ise öldüreceksin!

Birbirinizi seviyorsanız ve zaten seninse bak dağlarda bir sürü işimiz var, haydi oyalanma; yaşamak için para kazanmak lazım, en güzel öpücük terli alına konan busedir.

İnsan dünyaya sevmek için gelmemiştir; ama yaşarken severiz. Hayatın gereklerini yapmıyorsan mecnun olsan neye yarar, üzerinde ağlamak için bile mezar lazım.

Aşk seni hayattan koparıyorsa bu, aşkın intiharıdır, hayatsız aşk olmaz; boş çerçeveler ağlamaz.