Köftelik kıyma

Bir kilo kıyma alacaksın. Az yağlı olabilir. Üçe böldür, unutma üç ayrı paket olacak. Köftelik kıyma, iki defa çektir, sakına çekilmiş hazırlardan alma, yeni çektir. Yürüyorsun. Kıymayı dönüşte alacaksın. Haziran. Yağmurlu bir gün. Şemsiyen elinde. Yağmur nazik. Şimdilik. Bekliyorsun sertleşmesini.

İki hafta önce aynı kasaptan yarım kilo kuşbaşı et almıştın. Yağsız, güzeldi, afiyetle yemiştiniz. Kasaba girip, kolayca alıp çıkmıştın yarım kilo yağsız kuşbaşı eti, dana. Dana kıyma alacaksın. Az yağlı olabilir. Nasılsın? İyiyim. Heyecanlıyım. Kasaba gireceğim. Genelde kalabalık olur. Kadınlar seçe seçe et alır, adamlar beklerken gazete okur. Kıyma alacağım, derim. Bir kilo. Lütfen yeni çekin. Çift çekin. Az yağlı olabilir. Üç ayrı paket olacak, niye? Diyemem. Saçma ve komik. Belki iki diyebilirim, bilemiyorum.

Ne zor, kasaba girip et almak.

Bir kilo kıyma, köftelik, kaç liradır? Yirmi beşten az değildir. Nakit yoksa kredi çektirirsin. Ödemede sorun olmaz. Orası kolay. Şimdi kıymayı düşünme, kasabı, daha yoldasın. Gidiyorsun. Dönünce düşünürsün. Yapabilirim. Kasap bana yardımcı olur. Yardım sever bir kasap o. Emin misin? İki hafta önce yarım kilo kuşbaşı et almıştım. Bana iyi davrandı. Nakit ödeme yapmıştım. Yirmiden azdı. Döndün mü? Yol bitti mi?

İşte kasap. İçerideyim. Boş. Kıyma alacaktım….Yeni mi çekeyim? Evet, bir kilo olacak, mümkünse az yağlı olacak, sesim kısık. Rica etsem beş yüz beş yüz iki ayrı paket yapabilir misiniz? Tabii…Gayet rahat. Rahatsızım. Kıymamı alıp çıkmak istiyorum. Kıyma, köftelik kıyma, bu kasabın kıyması iyidir, iyi, iyiyim, dışarıdayım.

Ş.Y.