Koku: Bir katilin hikayesi - Perfume: The story of a murderer

Dün akşam büyük bir keyifle izledim Koku' yu. Bu filmi seçmemin en büyük nedeni, benim de kokulara çok duyarlı olmam...

" Olay, 18. yüzyıl Fransasında geçer... Jean-Baptiste Grenouille (BEN WHISHAW) ise tüm insani duyumlardan ve duygulardan yoksun, salt kokulara karşı görülmedik ölçüde duyarlı ve istediği kokuları üretebilmek için cinayet işlemekten kesinlikle çekinmeyen bir katildir. Herkesin ve her şeyin kokusunu almakta, tüm kokuları üretmekte gerçek bir dahi olan Grenouille, kendi kokusunun bulunmadığını, onun bulunduğu yerlerde insanların insan kokusunu alamadıklarını anladığı gün, dünyasını da yitirir. Kendisi için tek çıkar yol, başkalarına onun için sanki insanmış izlenimini verebilecek kokular sürünmektir. Toplum içinde bireyselliğini hiçbir zaman edinememiş toplum tekini, kendi benliğinin dışında her şeyi yaratabilmiş dahiyi sergileyen bu görkemli alegorinin olağanüstü bir akıcılıkla erişilen son bölümü, benzeri herhalde ancak bir Kafka’ da görülebilecek bir insanlık trajedisinin simgesidir."

Yönetmen: Tom Tykwer
Oyuncular: Ben Whishaw, Francesc Albiol, Gonzalo Cunill, Roger Salvany
Senaryo: Andrew Birkin - Bernd Eichinger
Müzik: Reinhold Heil - Tom Tykwer
Görüntü Yön: Frank Griebe
Tür: Dram-Gerilim-Suç

Çok etkileyici ve sürükleyici bir film, 147 dakikanın nasıl geçtiğini anlamıyorsunuz bile. Filmin 18. yüzyılda yaşanıyor olması harika bir tat katmış; kıyafetler, saçlar, makyajlar, evler muhteşem, bir de her şey çok profesyonel. Çekimler 12 Temmuz’ dan 16 Ekim 2005’ e kadar sürmüş, Münih (Bavaria Studios) ve İspanya (Barcelona, Girona ve Figueres) gibi şehirlerde çekilmiş. Tykwer tüm bu dönem boyunca 350 set ekibi ve toplam 5200 kişilik figüran grubundan sorumlu tek kişiymiş; ne büyük bir sorumluluk!

Tam bir dram, katil deyince kan geliyor akla ama alakası yok, kendince çok haklı nedenleri var Jean-Baptiste Grenouille' nin cinayetleri işlemesinde; tabii ki çok üzücü hepsi... Ama açık olmak gerekirse filmin sonunu daha farklı hayal ediyordum, biraz hayal kırıklığına uğradım diyebilirim, gidişatına uygun aslında ama daha farklı olabilirdi. Yine de izlenmeye değer, herkesin dikkatli izlemesinde fayda var, ufak detaylar bütünü oluşturuyor çünkü...

Koku kitabının yazarı olan Patrick Süskind’ i kutluyorum.

Saygılarımla.