Kokuna hasretim, ne gereği var gururun !

Bir baktım ki çıkagelmiş, sanki o bir peri.
Kalbim durdu sandım, görünce o gözleri.
Gözyaşı olmayan bir gün verdi sözleri,
Sarılsam doyasıya, belki değişir hisleri.

Ah bu rüyalar yok mu, alıp beni götüren.
Hayalini sen sanırım, işte o beni bitiren.
Ne gam, olsam da bu dünyada yitiren,
O asil duruşundu, seni delice sevdiren.

Bitmez ki fırtınaları, özleminde ruhumun.
Kokuna hasretim, ne gereği var gururun.
Bir gelsen de kal desem, sanki dururdun,
Ben ki fanî mecnûn, sensizliği sunduğun.

Gel karışma yalnızlığıma, sen içindesin.
Gönül bahçemde yankılanır güzel sesin.
Sana hasret bu ömür, aldığım nefessin,
Gücüm yok ki artık, bunu böyle bilesin.

aks