Komşularım

Gün geçtikçe, komşuluk ilişkileri büyük kentlerde eskiye nazaran bitip tükenmekte. Oysa komşularımız; değerli hazinelerimizden biri. Peygamberimiz(Sav)'' Komşusu aç iken, tok yatan bizden değildir.''dememiş miydi? Benim için bu Hadis-i Şerif komşularımla aramdaki bağı dahada kuvvetlendirdi. Bizim mahallede; herkez birbirini tanır; kedisine, köpeğine, çocuğuna, çoluğuna ve hatta torununa varana kadar.

Biraz sonra komşumla, kahve içeceğim. Evdekiler; çocuklar köye dedelerine karne göstermeye gitti. Koca zaten emekli, hep evde idi oda bu aralar köyde takılıyor. Evde oturmaktan sıkılmış olsa gerek. Gerçi hiçbir emekli evde takılmaktan sıkılmıyor. Daha çok eşler sıkılıyor. Banagöre öyle. Çünkü herşeye karışırlar, her konuda fikirleri vardir. Bende kendimi ,koca emekli olunca yazmaya verdim. Nasıl olsa evde işleri yapan var.

Eskiden ,;komşular daha sık bir araya gelirlerdi ;sanki ben çocukken. Şimdilerde günlerde, toplantılarda bir araya geliniyor. Bazıları çalışıyor, bazıları torun bakıyor. Bu günlerde ; kişisel gelişim uzmanları , geçmişin komşuluklarında yapılan dert,sıkıntı paylaşımı üslenmiş. Eskiden komşular oturup konuşurlar, fikir alış verişi yaparlar; hem terapi olurdu, hemde sitres atarlardı. Ama şimdi paralı ve modern komşuluklar var. Onlar GELİŞİM UZMANLARI. Gerçi daha buralara gelmedi. Onlar büyük kentleri seviyorlar. Çünkü onlara buralarda iş çıkmaz sanırım şimdilik. Çünkü bizim ,KOMŞULARımız var.

Yani bizim buralarda; daha komşuluklar ölmedi. Dolu dolu yaşayabiliyoruz. Bütün mahalle; bakkalı, fırını, berberi, simitçisi, bisiklet tamircisi herkez birbirini tanır. Her sabah selamlaşmadan ve akşam vedalaşmadan evlerine çekilmezler.