Königsalle caddesi

Bulutlar ,

geceden kalma uykusuz gülüyor

Ağaçlar

sevişiyor toprakla ulu orta çılgınca

Gökyüzü

hınzır hınzır isyan dolu öksürüyor

Ben

bense kaçıyorum bu gece hesapsızca kendimden

königsalle caddesinde deprem oluyor beynimde

ruhum ordan oraya koşuyor bilmiyorum neden

kayboluyor aklım bir bebeğin günahsız kalbinde

gözyaşlarım

avuç içlerimden akıyor

ellerim uyuştu

sessizlik kanıma karıştı

kalbim usulca bir sigara yaktı

kendimi unuttum

bir bilsen beni daha kimler unuttu

korkuttu yalnızlık yüreğimi

bırakmadı peşimi

hayallerimi düsseldorf ‘ta gömeceğim

umut kirpiklerimden yaş olup akacaklar

asacaklar beni belki de burada öleceğim

artık göndermezler beynimi yıkayacaklar

yağmurlar hep yağacak burada durmayacak

çektiğim çileleri bilsen de ağlamayacaksın

kimse bilmeyecek aklım hep Vatanım’da kalacak

sende hiçbir zaman yandığımı anlamayacaksın…

Alper Tunga Karakoç

Ankara doğumluyum. Güneşin hiç bir zaman batmadığı ülkeyi bulmaya çalışıyorum bu çalışmam arasınd..