Konuşamamak!

Bu sabah uyandım... Hergün ki gibi bir sabahtı...

Ya da ben öyle sandım!...

İşe gitmek için hazırlandım!...

Tamamen hazır olduktan sonra önümdeki tek başıma aşılmaz engelleri her zamanki gibi annemin yardımları ile aşmak üzere!.. (genelde sabah yürüyüşünü Alisamiyen stadyumunda yapıp gelen ama bugün maç olduğu günler yürüyüşe kapalı olduğundan dolayı yürüyüşe gitmediğinden dolayı) halen uyuyor olan annemi uyandırmak üzere seslenmek üzere bağırmaya çalıştım ama…

“O da ne?..”

İnanamıyorum böyle aniden nasıl oldu, sesim çıkmıyor!..

Ne kadar çabalasam boşuna!...

Konuşamıyordum!... …

sesim çıkmıyordu yani sesim kısılmıştı.

Ses tellerimi dinlendirmek için daha fazla çabalamayı bıraktım ve bütün günü sessizliğe bürünerek konuşmadan geçirdim.

Yazarak ve beden dilimle kendimi anlatmaya çalışarak iletişim kurmaya çalıştım. Konuşamamak, hele ki işi genelde konuşma olan benim için ne kadar zor bir gündü duygularımı anlatmaya kelimeler kafi gelmez!...

Ya hayatı boyunca hiç konuşmamış olanları düşündüm.

Böyle bir gün değil de bir ömrü böyle geçirenleri!...

Doğduğundan beri konuşmamış veya hayatlarının bir anında konuşma yetisini kaybedenleri!...

Onları anlamak için bugünü yaşamış olmam gerekmiyordu elbet... Ben zaten hayatında farkındalığı yaşamış biri olarak; uzun zamandır herşeye her duruma karşı yaptığım empati artık yaşamadan herşeyi, herkesi anlar duruma getirdi beni.

Konuşamayan arkadaşlarım sizi anlıyorum!...

Bugünü yaşamamış olduğum için değil zaten sizi anlıyordum.

Hayatın içinde hangi zorluklarla karşılaşıyorsunuz tahmin ediyorum. Zaten işitme engelli arkadaşlarımdan dolayı da bunları biliyorum.

Örneğin: Haberler, Sinemalar alt yazılı veya işaret dili ile olduğunda siz de anlıyorsunuz.

Cep telefonunu mesaj (sms) ağırlıklı kullanmak gayet rahatlatıcı olmakla birlikte, tüm teknolojiye rağmen; bazen karşınızdakine kendinizi anlatma güçlüğünden dolayı yaşadığınız sıkıntıların olduğunu biliyorum.

Akşama iş çıkışı eczaneden aldığım pastili emmeye başladıktan sonra sesim açılmaya başladı.

Konuşuyorum artık ama sizi yine de her zaman ki gibi anlıyorum.

Dün de biliyordum, bugün de biliyorum yarında farkındayım!

Konuşmadan kendini anlatmak kolay değil ama siz bunu çok güzel başarıyorsunuz.

Sizi tebrik ediyorum.