- Kategori
- Şiir
Köpeğin vedası...
En sadık dost.
Beni çok özlediğini yukarılardan görüyorum.
Yokluğumdan duyduğun acıyı hissediyorum.
Evin içinde, tüylerim her yerde,
Kokum, o evde biliyorum.
Benim ölümümü yok oluşum diye düşünme,
Ben sevgini verebildiğin her yerde,
Her şeyde olabilmek için,
Bedenimi değiştirdim sadece.
Etrafına bak,
Sevgi ile bak, beni göreceksin.
Şu anda okuduğun bu satırlardayım.
Sana bakıyorum gülümseyerek,
Kuyruğumu sallıyorum sevincimden,
Ben baktığın her yerdeyim.,
Ben sevdiğin her şeydeyim.
Ayak ucunda yatışımı özlediğinde,
Yine ordayım.
Bir çocuğun saçlarını okşa,
Tüylerimi okşadığında hissettiğin, huzuru bulacaksın.
Bana sarılmak istediğinde,
Sarıl sevdiklerine, beni hissedeceksin.
Islak burnumu, kara gözlerimi,
Gülümseyen, sevgi dolu bakışlarımı,
Bir bebeğin yüzünde de bulacaksın,
Ben beni yaşattığınız her yerde,
Sizinle olmaktan mutlu oldum.
Beni doyurdunuz, okşadınız, sevdiniz hepiniz.
Aranızda sevindim, koşturdum oynadım.
Çişimi olmadık yerler yaptım.
Bir bebek kalmak istedim, beni sevmeniz için.
Hiç büyümedim, hep sevilecek kadar küçük kaldım.
Ama vakit geldi, aranızdan ayrılmak zorundaydım.
Ben de sizleri çok sevdim, çok sevdim..
Üzgünüm ölmek zorundaydım.
Selma Güneş