Köpekler kitap okuyabilir mi?

Diyeceksiniz ki, “Köpek kitap okuyabilseydi, adam olurdu..!” Nerdeee… Ama belki içlerinden bazıları heveslenebilirler. Olmaz mı yani? Nasıl olmaz!

 

Hayvanlar kitap okuyamadıkları için hayvandırlar… Hayvanlar kitap okuyamazlar.. Peki, acaba insanlardan kaçta kaçı kitap okuyabilir.

 

Belli ki, insanların çoğunun ne okuması, ne yazması var. Öyle hüdayınabit doğarlar, yaşarlar ve ölürler. Belki de ömürlerinde bir kez bile kütüphaneye gitmemişlerdir..

 

Bazıları ise tek kitabı anlamadığı bir dilde bin kez okumuştur ama hala anlamamıştır.. Bin defa daha okusa anlamayacaktır. Ama fırsat verilse iki bin kere daha okuyabilirler.

 

Bazıları zevk için okur. Romanlar, hikayeler vb.. Hayallerini avutmak için; düşler içinde yaşamak için. Dünyadan kopup bir yerlere savrulmak için…

 

Bazıları ise görev için okurlar. Ders kitabını okurlar ki , ertesi gün öğretmenlerinin önünde aynen tekrarlasınlar, diye. Üç gün sonra, okuduklarından bir şey kalmaz.

 

Bazıları gerçekten öğrenmek, yararlanmak için okur. Okumak onun hayatının ana işlevidir. Okumasa, öğrenmese olmaz… Mutlaka okumaları gerekir. Hayatları buna bağlıdır.

 

Acaba hayvanlar kitap okumasını bilselerdi, ne çeşit kitaplar  okurlardı ? 

 

Mesela Maymunlar : Ne tip kitaplar okurlardı? Bilimsel kitaplar mı, yoksa hayal ürünleri mi?

 

Mesela Kuşlar, kargalar, diğer yandan koyunlar… Ne çeşit kitaplar okuyabilirlerdi?

 

Acaba hayvanlar bazı insanların kitap okumasını nasıl karşılarlar; ne tepki verirler?

 

İşte böyle bir olay Manisa’da gerçekleşmiş. Hikaye şöyle :

 

“Sokak köpeği, kitap okuyan öğrencileri izledi. Sarıgöl şehit Esin Akay Ortaokulu tarafından ’Okuyan Şehir Manisa’ projesi kapsamında İlçe Hükumet Konağı Bahçesinde düzenlenen bir saatlik kitap okuma etkinliğinde ilginç sahneler yaşandı.

Meydanda kitap okuyan öğrencileri bir saat boyunca kesintisiz izleyen bir sokak köpeği herkesin dikkatini çekti. Kitap okuma etkinliğinin bitmesiyle birlikte sokak köpeği de gözden kayboldu.” (milliyet.com)

 

Görüyor musunuz köpeği; kitap okuyan öğrencilerin karşısından öylece durmuş yüzlerine baka baka  seyretmiş, tabii bir de kitaba… Onları  öylece hayran hayran izlemiş.

 

Acaba o köpek ne düşünmüştür?

 

“Acaba insanoğlu böyle kitaplar okuduğu için mi akıllı oluyor?”

 

“Acaba insanoğlu böyle kitap okuduğu için mi onda bol bol kemik bulunuyor?”

 

“Acaba ben de okusam , ben de insan olabilir miyim?”

“Acaba bunların içinde en etkili okuyanı hangisi?

 

“Acaba bu okuyan ağabeyler içinde en akıllı olan hangisi?

 

“Acaba ben de bir gün böyle okuyup adam olabilecek miyim?”

 

Belki de gariban Karabaş’ın aklından geçenlerin bir bölümü böyleydi, kim bilir? (geri kalan soruları siz düşünün..!)

 

Ama düşünün ki, okuyup düşünsünler ve akıllı olsunlar diye, Allah insanlara okuma, yazma gücü vermiş; bazılarına kitap yazma becerisi vermiş… Ama çoğunluğu ne okuyor, ne yazıyor. Bazısı da okuduğunu anlamadığı halde aynı şeyi bin kere okuyabiliyor. İşte bu da bir akıl.

 

Sanıyorum, kimsenin kimseye söyleyeceği pek bir şeyi  yok. Bu durum için de Sevgili Büyüğümüz Mevlana:

 

“Akıl çevresiyle mukayettir..” Demiş, iyice açması çok uzun sürer de, kısaca herhalde şunları demek istemiştir:  Çevren nasıl insanlarla dolu olursa, sen de onlara benzersin, onlar gibi olursun. Cahil insanlarla düşüp kalkarsan, cahil olursun; okumuş yazmış insanlarla meşveret edersen, aklı başında bir insan olursun.

 

Seç beğen al. Ya kitap okuyanlardan ol; yada onların peşinden gidenlerden. Bilim sahibi değilsen, hiç olmazsa bilim sahibi olanları takdir et, onları izle.

 

Resimdeki köpek de öyle yapıyor… Hiç olmazsa okuyanları izliyor, takdir ediyor. Bu kadarı bile ona yeter.

 

Saygıdeğer köpek.