Kopmasın Bağlar!

Bir bina yıkılmaz aslında,
Güven yıkılır daima, adalete güven.
Yıkılınca güven, insanda
Tutunacak bir dal arar, oysa insansa
O dal kopar, bir anda.
Denizin ortasında aranır, yollar umutsuzca.
Umut ölünce, yaşar mı insan?
Umudu olmayanın rengi solar,
Susuz kalır bitkin,
Mücadele niçin?
Sorar kendi kendine
Cevapsız sorular, kovalar birbirini
Bitmek bilmeyen sorular…
Bitsin istenir bir anda.
Yıkılan bina değildir aslında.
Bağlar kopar, bir anda
Gönül bağları, umut bağları.

Kuruyunca inanç bağı
Üzüm bağları kurumasa ne fayda...
Bina yıkılır elbette, her gün yeniden yapılırken
Bir bina yıkılmış ne olacak?
Sorun binanın yıkılması değildir de!
Binanın dayandığı şeyler yıkılmasa birer birer aniden...