Köprü

Benim için bu dizi yılın dizisi... Müthiş bir dizi, bütün oyuncularına, çalışanlarına, yapımcısına, yönetmenine kısacası emeği geçen herkese teşekkür ederim. Lise yıllarımda tam bir Recep Yazıcıoğlu hayranıydım, şimdi bu hayranlığım iyice perçinlenmiş durumda. Atalarımızın bir sözü vardır; "ÜŞENME, ERTELEME, VAZGEÇME". Bu sözü hepimizin aklının bir köşesine kaydetmesi gerekir. İşte bu sözleri harfiyen uygulamış, hayatını başarılarla doldurmuş bir güzel valiydi Recep bey, erken ayrıldı aramızdan ama takdiri ilahidir. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun bu güzel valimizin...

Baktığımız zaman bütün televizyon kanallarına magazin programları, bence çoğu işe yaramayan yarışmalar, sözde eğlence programları... İşte tüm bunların da izleyicisi var ama lütfen, lütfen, çalışkan, dürüst, başarılı ülkemizde ve dünyada ismini duyurmuş insanlarımız hakkında güzel haberler röportajlar yapılsa bunların yayınları yapılsa sizce güzel olmaz mı?

Lütfen medya gurubunda çalışan arkadaşlara sesleniyorum şimdi ortaokul ve liselerde bir anket yapılmış ve "en çok hangi mesleği istiyorsunuz?" diye. Öğrencilerimiz manken, topçu, popçu olmak istediklerini belirtilmişlerdir. İşte siz hesap edin beyler bayanlar, "nereye gidiyoruz nasıl gidiyoruz?" Köprü dizisini biraz daha erken saatte alınmasını ve gençlerimizin bu diziyi izlemesini çooook istiyorum. Hayatta şunu öğrendim; planlamayı, korkmamayı, dürüst olmayı öğretilen bir çocuk her zaman ve her yerde başarılı olur. Bizim insanımız yabancı bir ülkeye gitiği zaman en büyük sıkıntısı kendi isteği kadar ifade edememektir. Yabancı ülkeleri bırakın bir devlet dairesine gittiği zaman bile kendini çok yanlış ifade eden insanlar gördüm, şunu söylemek isterim hepimiz kendimizi biraz daha biraz daha geliştirelim.

Bununla ilgili TRT2'de izlediğim bir programdan çok etkilendim. Öğretmen emeklisi 83 yaşında bir kadınla röportaj yapılmıştı. Bu güzel hanımefendi emekli olduktan sonra birçok kurslara gitmiş ve kendini geliştirmiş fakat bir gün banyoda ayağı kaymış düşmüş, ayağı burkulmuş ve çocukları "anne artık evde otur tv izle, örgü ör, kitap oku" diye annelerine artık fazla gezmesini istemediklerini belirtmişler ama bizim öğretmen hanım aynen şunu söylemiş çocuklarına: "Siz bana tanrının kaç yıl ömür biçtiğini biliyor musunuz? Gücüm yettiğince hayatımı yaşarım" Ve hoca hanımın ayağı iyileşmiş, resim kursuna gitmiş. Bu olay on yıl önce yaşanmış, şimdi 5. kişisel resim sergisini açmış. Evet, TANRININ NE KADAR ÖMÜR BİÇTİĞİNİ HİÇ BİRİMİZ bilemeyiz onun için lütfen çalışan çevresi için güzel işler yapanlara destek olalım onları destekleyelim.

DÜNYAMIZA GÜZEL GÖZLERLE BAKMAK İÇİN