- Kategori
- Şiir
Kopuş
Işıksız bir geceye, arkası beyaz, sırlanmış bir ayna saklandı
Herşey yerliyerindeydi, kaymamıştı hiçbir örtü,
Yerinden kaçmamıştı hiçbir eşya
Bir ‘’an’’, bir şarap kadehi, belleğinde türlü türlü acı anı
Bellek bilmiyor nasıl unutacağını
Denizin kumundan, kumun tuzundan ayrıldığı
Aç gözlü uykuda bir kapı kolu kapısından koptu
Boşlukta sonsuz sayıda başka kapılar açıyor şiire.
Rengin Özesmi