Kör mü olduk, yoksa gönüllü müyüz görmezden gelmeye.....

Yok böyle birşey...inanmıyorum tüm bu olanlara, ve güzelim topraklarımızda olan bitene. En acı olanı da, büyük bir çoğunluğun hiçbirşey olmuyormuşcasına takındığı o kayıtsızlık. Farkında olmak insanı ayrıcalıklı kılmazmı, hele hele farkında olup da, yolunda gitmeyen birşeylere tepki vermek, insanı insan kılan bir özellik değilmidir. Bence öyledir. Ya sizce? Peki öyleyse nedir insanımızın üstüne ölü toprağı serpilmişcesine ki ruh hali? Neler oluyor bize böyle.

Çok üzgünüm bugünlerde. Nereye baksam, yüzümü nereye çevirsem bir insan hakkı ihlali, bir haksızlık hali. Bir kargaşa, bir patırtı, bir gürültü..Yoksulluk tavan yaptı. Küçücük bir azınlık sefahat içinde yüzerken büyük bir çoğunluk yoksullukla, çaresizlikle savaş halinde. Küçük azınlığın kaybedeceği çok şeyi var. Buna karşın büyük ve yoksul çoğunluğun kaybedeceği pek fazla birşeyi yok. Ve maalesef büyük çoğunluk bunun farkında değil gibi, hergün biraz daha kabuğuna çekilip, yok olmaya hazır gibi..Ve ülke insanının hakları ve onuru ayaklar altında. Çıkarılan yasaların büyük çoğunluğu, bu ülkeyi oluşturan emekçi kitlesine karşı. Bu büyük emekçi kitlesi olmasa, o küçük sefahat düşkünü topluluk, varlığının üzerine nasıl varlık katacak acaba. Beslendikleri ana damar emekçilerin sırtından geçmiyormu...
Ya birgün, ezilen, yoklarmış gibi muamele gören, yoksullaştıkça yoksullaşan 'O' büyük çoğunluk, 'OYNAMIYORUZ' derse.......