Kordan adam

Bir sen kaldın

Bir de sen benden geriye

Kor taneleri yağıyor iklimlerime

Avuç ölüsü eriyikten ibaretim

Duvarlarım yıkıldı

Yoklandı varım

Benden geriye bir sen

Bir de sen kaldın

Hiç miyim ben

Olmamış gibi

Doğmamış sanki

Ağlarken susturulmamış

Düştüğünde kaldırılmamış

Ben,

Hiç miyim?

Kimin elleri bu yüzümde gezen

Gözlerime kömür

Burnuma hasret

Ağzıma taş döşeyen

Süpürgeyi kim taktı elime, neden

Temizler mi geçmişi şimdi’den

Kimin elleri bu, tenimi yüzen

Hükümsüzler diyarının

Benim, kayıp hükümdarı

Başımda acının tacı

Boynumu sarmada püsküllü alevler

İfriti ağlatıyor tahtsızlığım

Hükümsüzler diyarının

Kayıp hükümdarıyım

Pusulalar puslu

Yıkanmış haritalar

Yollarım girift

Hep aynı yerdeyim

Aşk bile uykuda

Ben nöbetteyim

Pusulalar puslu

Yalanmış haritalar

İçimden sızarken kızıl nehirler

Öfkeme dayanır mı dağlar denizler

Kordan mamul bedeni

Eritir mi güneşin

Arınmaz ruhumdaki

Kara balçık suretin

Ateşin üşüttüğünü ısıtabilir misin

İçimden boşanırken kızıl nehirler

Öfkemle yerle bir dağlar denizler

Ne kaldı senden

Okyanus artığı bir tuz çölü

Savaş sonrası, gölgeler cehennemi

Bir vadi ölü.

Hakiki sahtelikler

Çelişki kıskacı

Ne kaldı benden geriye

Baştan ayağa bir volkan

Sönmek için

Rüzgara yenilmiş bir kordan adam

Ne kaldı senden

Bir sen kaldın, bir de sen…