- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 87
Kordan adam

Bir sen kaldın
Bir de sen benden geriye
Kor taneleri yağıyor iklimlerime
Avuç ölüsü eriyikten ibaretim
Duvarlarım yıkıldı
Yoklandı varım
Benden geriye bir sen
Bir de sen kaldın
Hiç miyim ben
Olmamış gibi
Doğmamış sanki
Ağlarken susturulmamış
Düştüğünde kaldırılmamış
Ben,
Hiç miyim?
Kimin elleri bu yüzümde gezen
Gözlerime kömür
Burnuma hasret
Ağzıma taş döşeyen
Süpürgeyi kim taktı elime, neden
Temizler mi geçmişi şimdi’den
Kimin elleri bu, tenimi yüzen
Hükümsüzler diyarının
Benim, kayıp hükümdarı
Başımda acının tacı
Boynumu sarmada püsküllü alevler
İfriti ağlatıyor tahtsızlığım
Hükümsüzler diyarının
Kayıp hükümdarıyım
Pusulalar puslu
Yıkanmış haritalar
Yollarım girift
Hep aynı yerdeyim
Aşk bile uykuda
Ben nöbetteyim
Pusulalar puslu
Yalanmış haritalar
İçimden sızarken kızıl nehirler
Öfkeme dayanır mı dağlar denizler
Kordan mamul bedeni
Eritir mi güneşin
Arınmaz ruhumdaki
Kara balçık suretin
Ateşin üşüttüğünü ısıtabilir misin
İçimden boşanırken kızıl nehirler
Öfkemle yerle bir dağlar denizler
Ne kaldı senden
Okyanus artığı bir tuz çölü
Savaş sonrası, gölgeler cehennemi
Bir vadi ölü.
Hakiki sahtelikler
Çelişki kıskacı
Ne kaldı benden geriye
Baştan ayağa bir volkan
Sönmek için
Rüzgara yenilmiş bir kordan adam
Ne kaldı senden
Bir sen kaldın, bir de sen…
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.
