Korelilerle maç yaptık!

Irakta çalışırken şantiyeler arası maçlar da yapıyorduk. Bir Perşembe günü 350 kilometre uzaktaki şantiyeye maça

gitmiştik. Berabere kaldık, gecenin bir yarısı döndük.

Cuma günü tatil olduğu için yatıyorum. Saat iki var. Kapı açıldı, muhasebeci Süleyman Abi odaya girdi.

“Ahmet hemen kalk!”

“Ne oldu Abi?”

“Yahu Koreliler geldiler, maç yapacağız! Daha önceden söz vermiştim onlara! Çabuk hazır ol!”

“Abi, dün öldük biz! Nasıl oynarız bunlarla şimdi? Yenerler bizi!”

“Kalk güzel bir duş al, toplarsın kendini!”

Sahamız şantiyenin ortasında! Pencereden bir bakarım ki bütün Koreliler orada! Otobüsler dolusu gelmişler.

Kalktım soğuk suyla duşumu aldım, yemekhaneye gittim!

“Fikri Abi, karnım aç benim! Çorba var mı?”

“Çorbanın dibi kaldı Ahmet ! Ben sana iki yumurta kırayım!”

Ne diye yedim yumurtaları bilmem!

Hazırlandım, maça çıktık! Adamlar fırtına. Daha maçın başında ilk golü yedik. Santrfor oynuyorum. Top bana geldiği anda iki

Koreli başımda bitiyor. Yorgunluk, bir de midem alttan yukarı gelmeye başladı topa sahip olamıyorum. Bir de dikkatimi

çekti, beni tutanlar sanki hep değişiyorlar! Ulan bunlar bize çaktırmadan adam mı değiştiriyorlar? Hepsi birbirine benziyor

ama yakından bakınca değişik tipler gibi geldi bana!

İlk yarı iki gol yedik!

Koreliler nasıl bağırıyorlar bir görseniz! Bizimkilerden ses yok!

“Süleyman Abi, rezil olacağız Korelilere Abi!”

“ Olmayız olmayız! İkinci yarı üç tane atarız onlara! Gittikçe açılıyorsun Ahmet!”

“Abi, midem çok berbat!”

“Maden suyu iç!”

İkinci yarı daha iyiyiz! Başladık biraz top oynamaya. Benim bir ara pasımla arkadaş bir gol attı!

Durum 2-1 !

Golle birlikte bize şevk de geldi. Fakat adamlar pire gibi. Yorulmak nedir bilmiyorlar. Hakem de faullü hareketlere göz

yumuyor!

Ben iyice sıfırı tükettim! Ah diyorum bitse maç da yemekhanenin önündeki çimlere uzansam boylu boyunca!

Derken bir gol daha yemeyelim mi?

Koreliler yıktılar şantiyeyi. Sanki Millî maça gelmişler! Nasıl sinir oluyorum ama elimden bir şey gelmiyor!

Maç 3-1 mağlubiyetimizle bitti!

“Ah Ahmet, biraz daha iyi olabilseydin!”

“ Abi, ölmüşüz biz tutmuş maç almışsın Korelilerle sen de! Haftaya alsaydın ya!”

“Yok yok, sen o yumurtaları yemeyecektin! Hele o kaçırdığın gol!”

“Ne golü Abi? Ben gol kaçırmadım ki!”

“ Frikiği kaçırdın ya!”

Süleyman Abi, tipik bir Galatasaraylıydı! Aklında hep Prekazi vardı! Beni de herhalde ona benzetiyordu!

Zaten onun aklına uyup, koca su motoruyla, şantiyenin yanındaki göletin suyunu boşaltıp içindeki balıkları toplamıştım.

Sabah sekiz akşam altı! Motor devamlı çalıştı. Balıkların çoğu da zayi oldu. Bir hafta balık ölüsü koktu şantiye!

Babam.

“Ulan !”Demişti. “Kim kimin aklına uydu diye sormaya gerek yok! İkisinin de aklı bir!”