Korkaklık

Günümüz insanının büyük kitlesel savaşlardan edindiği en büyük kazanımı şu olmuştur: sürekli korku halindeki yaşamını avantaja dönüştürmek. Kısaca; etli ve sütlüden uzak durarak, güçlü kim olursa olsun ona yakın durarak-kesinlikle labilize; yani güçlü değiştikçe o yöne kıvrılarak yaşama devam etme eylemi- simbiyotik de olsa bir yaşam biçimi geliştirmek.

Kazanımlar, özünde çürüme:

1-Benim başıma gelmedikçe her kötü şey benden uzaktır; uzak olsun: banene-cilik-

2- Güvenli tüm tekrarları alkışlama ve ona taraf olma: yalakalık tanımının çaresizleşmesi mantığı,

3- Kısır ölümden sürekli korku hali, açık yok oluşa kahramanca duyarsız olma hali: sürekli korktuğu biri veya objeyi yüceltme ve ondan delicesine korkma hali; ancak kendisine saldıran birine siper olma durumu: örneğin depreme karşı duyarsız olması gibi. Adamın birinden delicesine korkarken ciddiye almadığı birinden göz göre göre darbeler almasının acısız hali, gibi.

4- Yalnızlaşmasıyla kalabalıklaşmasının paradoksal artışı. Kalabalıklaşmasından tek korku halini yaratması ve bireyselleşmeyi yalnızlık olarak algılaması hali: zavallılık.

5- Arabeskleşen “umut”.

6- Ölümsüzlüğü hediye etmesi. Başkaları adı verdiği kitleselleşmiş kötülerin her koşulda sağlıklı ve mutlu olmalarına alışması ve kendi hakkında geleceksiz-karamsarlığında geleceğini mistizme teslimiyeti. Kendini bencilce önemsemesinden kaynaklandığını kabullenmeyen bireylere. Sanki tüm kainat çevresinde dönmekte ve vardır- olma hali,

7- Evcilleşme süreci. Evlere kapanarak duvarlara hapsedilen gözler ve sıkışan nefesler.

***

"Hocam, öğretmenim" söylemlerini sıkça ve bolca kullanırken eğitimin çöküşünden bahsetmeyen anlayışa alkış sunan köşe dönmeci tutum. Günü kurtarma, ortamı kotarma, "keyif ve almaya giden her yol mübahtır" gemisine kaptan olma hali.

***

Kalem bağımlılığı, yazmanın tutku olduğunu söyleyen yalnız mohikanlar, tehlikeli grup. Bunlar söyleyecekleri olmadığında zırvalayacaklardır: en tehlikeli grup!-söz meclisten taşar-

***

Ve son söz:

Yazma konuş!

Nesin görelim, eğer istediğin kendin göstermekse, görelim. Zaten kendini gösterenlerin hallerinden bu hale geldik; kendin görelim.

Açıyorum:

"Bakın ben buradayım!" diye diye orasını burasını yırtanlardan bıktık usandık; çok da başarılılar, yapay kitleleri var. Ama kendi içini, kendi düşüncelerini söyleyen için yer açılması, "kendin" söylemek isteyenlere saygıyla yer verilmesi ve desteklenmesi, diyelim.

Ek,

Kötüler sürekli kazanmaz! ama korkular sürekli kazanır. İnsan kendin olmaktan korkmamalı; kaybetmek kazanca dönüşmeli. Kendi olamayan ve tüm bağımlılar-sevgi ('ye) de dahil- korkaktır. Bu da böyle biline… diyelim.

not: ah bilgecik insan, ah! sürekli bardağının dolu tarafına bakıp oyalanırsın, oyalarlar: bardağın küçükse suç kimin, söyle?

not: yazmaksa amelelikten başka birşey değildir: düşücelerine işçilik eder; sendikasız. gerçekten yazmaya başladığınızda anlarsınız keyifli mi değil mi, tutku mu, yoksa ne olduğunu... bence.

son not: gerçek okuyucu sayısı kaçtır acaba?