Korktuğum kelimeler...

İnsan kelimelerden korkar mı? İnsanın korktuğu cümleler olur mu? Benim var. İşte korktuğum kelimelerin bir bölümü: Allah, Alevi, aşk, Atatürk, Avrupa, Avrupa Birliği, barış, demokrasi, dost, Ermeni, güzel, halk, Hıristiyan, ihanet, insan hakları, kadın hakları, kâr, kardeş, kutsal kitap, Kürt, laik, Müslüman, peygamber, samimiyet, sevgi, Türk, Yahudi vb.

Ben yukarıda saydığım kelimeler ve benzerlerinin, bir konuşmada çok sık tekrarlanmasından çok korkarım. Konuşanın büyük bir samimiyetsizlikle, yalanlarına maske hazırladığını düşünürüm. Konuşanın dinleyenleri kandırmaya çalıştığını, sömürmeye çalıştığını düşünürüm.

Bir insan (sözcükle ilgili konuda bilimsel ya da akademik bir konuşma yapmıyorsa) neden sık sık yukarıdaki kelimelerin birini yada birkaçını kullanır? Güncel bir konuşmada derdimizi anlatırken kullanılabilecek on binlerce sözcük varken bir konuşmacı neden topu topu 20-30 sözcüğü sık sık yeniler?

Konuşmacı da konuşmayı dinleyenler de, bu sözcükleri yazanlar da okuyanlar da bilirler ki, yukarıdaki sözcükler büyüleyici sözcüklerdir. Bazı şarlatanlarda insanları hipnotize etmek, büyülemek için, bu sözcükleri yerli yersiz kullanır. Aslında ben yukarıdaki kelimelerden, anlamlarından değil, şarlatanlardan korkuyorum galiba…