Korkularım

Ne kadar kaçarsam kaçayım hiçbir zaman durduramayacağım şey aşk. Ne kadar kaçarsam kaçayım durduramayacağım içimdeki kaybetme korkusunu. Çok çabalıyor olsam da gitmiyor içimden aldatılma düşüncesi. Korkularım bazen cesarete dönüşüyor. Hani derler ya cahil cesareti diye. Öyle oluyor bazen hepimizde. Ama o cesareti hemen korkular bastırıyor.

Çok şey vardır söylemek istediğin karşısına geçip. Kalbinden geçenler çok farklıdır. Fakat seninle yaşayan bir şey daha vardır içinde. Korkuların. Tam cesaretini toplayıp söyleyecekken kalbinden geçenleri, araya hemen kaybetme korkun girer. Başlarken "sonucu ne olursa olsun" dersin. Fakat korkuların yine galip gelir ve yine içinde kalır söyleyeceklerin.

Kızarsın öfkelenirsin ama sadece kendini zarar verirsin. Çünkü göstereceğin tepki sonucunda kaybedeceğini düşünür korkar susarsın. Korkuların söylemek istediğin yapmak istediğin her şeye engel olur. Korkuların hayatına hükmetmeye başlamıştır.

Ben de böyleyim işte. Ne kadar kaçmak istesem de korku benim içimde. Benimle uyuyor, benimle yemek yiyor, benimle yürüyor, benimle beraber yastığımı paylaşıyor, benimle aşık oluyor, benimle ağlayıp, benimle seviniyor. İçimden gitmeye hiç niyeti yok. Yerleşti hayatıma ve her gittiğim yere benimle gelip her yaptığıma eşlik ediyor.. Sımsıkı sarılmış bırakmıyor. Biliyorum ki onu ne başkası ne de sen çıkartabilirsin hayatımdan. Bunu sadece o gücü bulduğumda kendim yok edebilirim.

Yalnızlık ve kaybetme korkusu yanında senin içten içe yok edecek bir duyguyu daha getirir. İşte o da boşlukta kalma duygusudur. Zaten hâlihazırda bir kaybetme korkun var. Üzerine birde ne yapacağını bilemediğin bir boşluk çöktü mü kadro tamam demektir… Hadi şimdi çık çıkabiliyorsan işin içinden.

Benim bitmek tükenmek bilmeyen içime oturmuş korkularım var. En büyüğü ise kaybetme korkum. Kaybettiğim anda dünya duracak hayat duracak bense kocaman acılarla kalacakmışım gibi geliyor. Bir türlü söyleyemiyorum içimden geceni. Bir daha görememe korkumla susup kalıyorum. Fark ederse ne olur diyorum bazen. Kullanır mı bunu sonuna kadar yoksa hayatımda ki varlığının hep olacağını mı hissettirir? Korkularımı yenecek gücü toplamam için tutar mı elimden. Alıp kalbimi koyar mı kalbinin en güzel yerine. Sonsuza kadar sevip yerleştirir mi hayatına.

Korkularım var beni hiç rahat bırakmayan. Uyutmayıp günden güne huzursuz eden. Korkularım var benimle yaşayıp hayatla arama kalın duvarlar ören.

Resim Kaynağı: http://www.istanbulgallery.com/duvar.jpg