Korkularla yüzleşmek ve korkmak

Korku, insani bir duygu ve hatta insan olmanın gerekli duygularından biri. Bunu yok saymak bir yana kişinin bunu nasıl göğüslediği ve nasıl tepki verdiği önemli olan. Kendimizi güçsüz ve aciz hissettiğimiz zaman ya kendimizde gelişen ya da dışarıdan dayatılan bir savunma mekanizmasıdır korku. 

Kaybedeceğimiz çok şeyin olduğunu var sayarak kaybetme tehlikesine karşı temkinli hareket etme gereği biraz da. 

İnsan çeşitli duygularla birlikte yaratılmış. Bazen korkan, bazen üzülen, ağlayan, kızan, bazen gülen hatta mutluluktan içi içine sağmayıp kahkahalar atan, aşık olup sonuna kadar giden, başka bir insanı kendinden çok seven, hayatı paylaşan, mantığıyla beraber hislerini de kullanan insan gerçek insan olur. 

Hayatı korkmadan yaşamak mümkün değil. Hep duyarız ya da okuruz ya, hayatı korkmadan yaşayın, yaşamaktan korkmayın diye. Bütün duyguları sonuna kadar kullanın, sıkıntıların üstüne üstüne gidin demek oluyor belki. Gerektiğinde üzülün, kızın, gerektiğinde kavga edin hayatla ama yaşayın, duygularınızı hür bırakın, yaşayan bir insan olun demek. 

Korkusuz denen insanların bile kendilerine itiraf edemese de korktuğu bazı konular vardır mutlaka. Tarih boyunca bir sürü büyük işler başaran, savaşlar kazanan gözüpek cesur insanlar belki içlerinin bir yerinde muazzam bir korkuyu yaşıyorlardı bilemeyiz. Belki korkularını ondan daha ağır basan değişik değerlerle dengeliyorlardır. Ölüme kılıç sallayan kahramanlar ölümden korkmazken belki sevdikleri bir kişinin zarar görmesinden korkuyorlardır. 

Bilinçdışı korkularımız hayatımızı yönetir bazen. Üzüleceğinden korkan aşık olmaktan çekinir, yaşayacağı bir sürü güzel duyguyu kaçırır. Bir kişiyi severken o çok sevdiğiniz kişiyi kaybetmekten korkarsınız. Ona zarar gelmesinden, üzülmesinden korkarsınız. Gözündeki bir damla yaş üzer sizi, bazen kahrolursunuz bile. Korkularınız ilişkinizde özenli olmanızı sağlar biraz da. En çok korkanlar kaybedecek değerleri olan insanlardır. Aşk da bir cesaret işidir, kaybetmekten korkan sevmekten de korkar. 

Belki karanlıktan korkan biri gün ışığında aslan kesiliyordur. Küçücük böceklerden ya da zararsız hayvanlardan korkan bir insan, anlamsız olduğunu bile bile korkusunu yenemiyordur. Yüksekten korkan uçmayı aklına bile getirmez. Bazı insanlar var ki ceza almaktan korkmasa kızdığı veya diş bilediği birine neler neler yapacağının hayalini kurar. Allahtan korkmak bir yığın günah işlemekten korur insanı bazen. 

Ama bütün korkuların en kötüsü ve çekilmez olanı evladınızı kaybetme tehlikesi ile karşı karşıya gelme anınızdır. Şairin dediği gibi insan kör olur, dünyayı gözü görmez. Herşey silinir gözünden, başka hiçbir olguyu yerine koyamaz. Eksik kalır. 

Kaybedecek bir şeyi olmayan insanlar korkusuzca hareket ederler ve tehlikeli olurlar. Korku bazen hayatta kalmayı sağlar, bazen de hayatı çekilmez kılar. Özgürlüğü sağlayan da korkudur, özgürlüğü yitiren de. Korkularını denetleyemeyen insan kendi korkularının esiri olur. O kadar bağlar ki kendini bilmeden, ellerini görünmez bağlarla bağlayan iplerinden kurtulamaz. 

Hepimizin yaşarken hata yapma hakkımız vardır. Konuşmaktan korkan insan söylemek istediklerini yutacaktır. Düşüncelerinin sorumluluğundan korkan insan düşünmekten vazgeçecek, kendini ifade edemeyecektir. Reddedileceğinden korkan duygularını ortaya seremeyecektir. Yaşlanmaktan korkan gençliğin kıymetini bilmeden yaşayacaktır.Ölmekten korkuyorsa yaşamayı bilmeyecektir. 

Hata yapmaktan korkan insan rahat hareket edemeyecek ve önüne çıkan basamakları birer birer çıkamayacaktır. Risk almaktan korkan biri sade ve monoton olmaktan çıkamayacaktır. Parasını kaybetmekten korkan gerekli yatırımları yapamaz. Ancak yapılan hatalardan dersler çıkararak yaşamak aslolandır. 

Korku bizi kendimize getiren, temkinli davranmayı sağlayan bir duygu. Ancak bütün duygular gibi dengeleyerek yaşamın hakkını verebiliriz. Sevmekten, bağlanmaktan, hata yapmaktan korkmadan bencil olmadan korkularımızla yüzleşerek insanca yaşamaktır önemli olan. 

Şükran Demirtaş