Korkuyorum...

Atatürk’ü sevdiğimi söylesem,
Korkuyorum, bana kızan olur mu?
Evimde resmi var, acep neylesem?
Baskın yapıp evi gezen olur mu?

Çağdaş yaşam için burs verir karım,
Zaman zaman Anıtkabre çıkarım,
Bayramlarda cama bayrak asarım,
Ulusçuyum, bunu sezen olur mu?

Vatan sever şehitlere yanarım,
Kahramanı saygı ile anarım,
Katilleri, hırsızları kınarım,
Bu nedenle beni ezen olur mu?

Gönlüm aydınlıktan, emekten yana,
Tutkuluyum insan olan insana,
Yıllardır hayranım Türkan Saylan’a
Sırrı bilip bunu çözen olur mu?

Demokrasi sanıp uydum ortama,
Fikrimi söyledim adam adama.
Darbeci, marbeci değilim ama,
Tuzak kurup, kuyu kazan olur mu?

Bilim adamları bile içerde,
Çağdaşlık, özgürlük vadeden nerde?
Oyunlar sahnede hep perde perde,
Beklerim ki, oyun bozan olur mu?

Adalet tacizde, hukuk yaralı,
Yurtsever fişlenmiş, üstü karalı.
Hak iste, önünde polis sıralı,
Böyle demokratik düzen olur mu?

Rezillik yasayla örtülmek ister,
Sabır dağarcığım yırtılmak ister.
Suya düşen umut, kurtulmak ister,
Dalgalı denizde yüzen olur mu?

Gençlere imrenip, genç oluyorum,
Atatürk’ü anıp dinç oluyorum.
Bazen zulme karşı hınç doluyorum,
Öfkemi taşmadan süzen olur mu?

Nevzat geçti korkun bak azar azar,
Yüreği ferah tut, değmesin nazar.
Ben yazmasam, sen yazmasan, kim yazar?
Dertler bizim başka yazan olur mu?

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat