Köşe başındaki kadın gölgeler

YEKRUSEHA(YILDIZ'cığımın )/ KAMYONCUNUN YOL SEKSİ adlı metnini okuduktan sonra, CD çalardaki SUFİ-NEY &PİANO, eşliğinde yazıldı bu dizeler.

BU KADERİ paylaşan hem cinslerimin hapsolundukları kaderin sefaletine bir deklânşör de ben basmak istedim. Nedense bu tarz et pazarlarında sekse hep ARZ=TALEP denir. İkisinde de et vardır, bakalım mı şu denkleme: arz=acziyet, talep=et.

SADECE BİRİNDE et varsa adil değil bu terazinin kefeleri.

Bir yürüyüşüm sonrasında ÇELİK PALAS önünde gördüğüm aleni ? pazarlığını gözümün önüne getirerek sığdırdım kalemime bu yazılanları:

KÖŞE BAŞINDAKİ GÖLGELER

Ağlardı, tenine her erkek eli değdiğinde, güldüğü kadar ağlardı gücü yettiğince gencecik yüzü. Hiç bir erkek duymazdı hıçkırıklarını, göremezdi üstelik, yanaklarından gizlice süzülen gözyaşlarını. Sadece gülümseyen yüzünde, bembeyaz dişleri ve gür siyah saçlarının, özenle taranmışlığı vardı aynalarda bıraktığı... Ağlardı her sabah, gündeliğe çıktığı bu pazarda, etini okkaya koyardı,
hayat tezgahında, üç aşağı beş yukarı hesaplaşmalarında.
Ne kimse duydu isyanını, ne gören oldu gözyaşlarını, sadece uzun ve ölümüne simsiyah bir yoldu. İsteksiz uyandığı kimsesiz sabahları... Köşe başındaki koyu ve çaresiz gölgesiydi, onun tek şahidi ve sığınağı...

İsmini her sorduklarında, hep bilmiyorum sen koy ne istersen, o olsun adım soluklarında, bunu derdi hınzırca. İsmi de yoktu ki zaten. Bu yola çıktığından beri ismi de kalmamıştı hafızasında, anasının pişirdiği çorbaya bandığı, o sıcacık ekmeğin lokmalarının tadı, tüterken bağrında, o günlerde bırakılmıştı sahipsiz kalan ve çaresiz adı...

Kendi gerçeklerimiz bunlar, memleketimizin bakmaya dayanamadığı, kimi zaman acıdığı, iğrendiği kınadığı, tepkiler ne olursa olsun var olan, KADIN GERÇEKLERİMİZ.

Sevgiler dostlarım.

Haftaya bir hayli yoğun başladık...


NİLGÜN ÇAKICI/ BURSA