Köşe taşı

Çevirdim kum saatini tik taksız 

Çimenler uyanırken uykudan 

Düşünce ayaz 

Isırmaya tel tel saçlarını 

Adım başı yalnızlık 

Adam başı korkular olmadan 

Ve karabasan yoksullugun inadında 

Dünya daha bir dingin uyanırken sabaha 

Seni düşünüyorum 

Seni düşündügüm günü düşünüyorum 

Gülümsüyorum 

Vardiyam oniki sekizdi iki saat evveli 

Pazardı 

Mesai ya kaçmazdı 

Ellerim fişlenirken 

Mavi tulum 

Çelik ayakkabı zimbetimdeyken 

Artı deger seni umursamazdı 

Ertelemekte olmazdı 

Gittim 

Çalıştım 

Makinam arıza yapmadı 

Bende pazara küfretmedim 

İşimi daha çok sevdim 

Seni sevdiğim gibi 

Pazar geçmiş 

Mesaim bitmiş 

Üretim rekoru gelmiş 

Anlamadım 

Seni düşündüm 

Bir ara patron çagırdı 

Giderken seni düşündüm 

Tulumlu yoldaşlar beni düşündü 

Patron rekorunu 

Ben sen dedim 

Patron afferim dedi 

Gülümsedi 

Devam dedi 

Bende devam dedim 

Gülümsedim 

Sen dedim 

Murat Uludoğan