Koskoca Bartın, Pedallarla, Münih'e Taşındı.

Bartın'ın pedalları

Bartın’ın tanıtılmağa ihtiyacı var. Bunun yolu da “turizm’den” geçer. Bacasız sanayi dediğimiz turizmin bacası yıllar yılı Bartın’da tütmez. Helva yapmak için un, şeker, yağ vardır amma, “ateş” yoktur. Bartın’ın başı turizm ateşi ile yanar. “Birileri elimden tutsa da düzlüğe çıksam” diye, yıllar yılı içinden geçirir. Ama her şey, bürokrasinin soğuk cephesine çarpar. Ortaya bir fikir atılır, günlük hayhuylar arasında karışır gider.

Yeni valimiz artık, Bartın’da eskisi. Valimiz, her önüne konulanı tetkik edip, ilgililere “görüşmek üzere” havale eder. O ilgililer de, turizmin geleceği üzerine hiç kafa yorması gerekmez mi?. Bürokrasi akışı içinde olay, sürüncemeyle kaybolur gider.

PEDALCILAR, BUNDAN BİR MÜDDET ÖNVE VALİ SEYFETTİN AZİZOĞLU' NU ZİYARET ETMİŞLERDİ.

Tarihi ortaokul yıkıldı. Temelleri üzerine yeni temel atıldı. Nerede o okul şimdi. Temelleri kayıp. Ki, bu okul, yurt dışında yaşayan binlerce Bartınlıyı ilgilendiriyordu. İşin manevi hazzı vardı. Yerli turizme dönük cephesi vardı. Oradaki Bartınlılarca, manevi değer vardı. Tarihi bina yeniden ayağa kalkmakla, bir Bartın halkının duyacağı şükran ve minnet hissi vardı. İşte o, kaybedildi.

“Türkan Şoray bir daha gelse, Amasra’da turizm ömür boyu yücelir, uluslararası olur” diyen Amasralılara kulak veren oldu mu? Olmadı. Yerli turizme dönük bir çaba harcanacaktı. Bir Romeo Jüliet efsanesi doğacaktı Bartın’da. “Nokta noktam’ın şairi Rıza Polat Akkoyunlu” nun eteğine yapışıp da bir türlü düze çıkamadık. Olayın kahramanları yer ve yurt olarak da hala mevcut. Yani, helvamız hazır. Ama, ocağı yakacak, bu sefer de kibriti yok. Esasında kibrit var, var olmasına da, kibriti çakacak olan kimse yok.

Öyle olur zaten. Bürokrasinin olur kabahat sonunda.

YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA ARTAR

Bartın Üniversitesinde, yıllarca çevre etüdü ile tanınan, ortaya eserler koyan bir Doçentimiz var. İsmi, Mustafa Artar. Kendisi, peyzaj mimarı. Kolları sıvadı ve Küre Dağlarını, bisikleti de bahane ederek Münih Fuarına nasıl taşınır diye kafa patlattı. Bir turizm şirketi aracılığı ile onun da kolayını buldu. Onlar vasıtasıyle Bartın, Münihte görücüye çıktı. Münihliler Küre Dağlarına hayran oldular. Buyurun, işte turizm. “Buradan yakın”

İyi mi? Bartın Pedaldaşlar Bisiklet Kulubü Derneği tarafından Inselhüpfen yetkilerine sunulan bilgiler çerçevesinde fuarda 5 gün boyunca bisiklet severlere dağıtılan boruşür milli parkı ile Bartın’da turizm ve tanıtıma katkıda bulunmak için hazırlandı.

18-22 Şubat 2015 tarihlerinde Almanya’nın Münih kentinde düzenlenen “Eğlence ve Turizm” fuarında Küre Dağları Milli Parkı ve 3. Bartın Bisiklet Festivali tanıtıldı.

Türkiye, Hırvatistan, Arnavutluk,Yunanistan İspanya, İskoçya ve Vietnam’da Tekne konaklamalı tur organizasyonları yapan şirket Mtb. Trek ve Ebike kategorilerinde yılda ortalama 6.000 bisiklet severek hizmet veriyor.

İş bununla kalmıyor. Seneye 2015 yılı yazında profesyonel bisikletçiler ile Küre Dağları Milli Parkı’nda incelemeler yapmak üzere gelecek bir heyet milli park ve yakın çevresinde alternatif turizm, özellikle de kıyı turizmi bağlantılı dağ bisikleti tur olanakları konusunda incelemeler yapacak.

Bartın Pedaldaşlar Bisiklet Kulubü Derneği tarafından Inselhüpfen yetkilerine sunulan bilgiler çerçevesinde fuarda 5 gün boyunca bisiklet severlere dağıtılan büroşür milli parkı ile Bartın’da turizm ve tanıtıma katkıda bulunmak için hazırlandı.

Bartın’da şu yolcu ve yük taşıma iskelesini ve ırmağın temizleneme işini daha beceremedik.Bizim silkinme, kendine gelme değerlerimiz yok. “Hayat gailesine dalmak” başka, Bartın’ı tanıtmak ve yüceltmek başka” Bu nüansı anlatamadık.

Üçüncü defa pedalların dışarıya taşımış hangi memleket var Bartın’dan gayri? İşte Bartın Üniversitesinin Peyzaj Mima Mimarı Doçent Yrd. Mustafa Artar, memleket adına sessiz ve derinden temaslarını sürdürüyor.

Biz, okul, mokul, ırmak mırmak, EMITT, MEMİT derken, elin oğlu, "Pedal, medal" deyip,

malı götürdü. Aşkolsun!

Ört ki, ölem!