Kösnül yalnızlık

Karanlık yollardan,

Kapkara dehlizlerden geçtik

Yarasaların emzirdiği

Kösnül yalnızlığa…

Gayya kuyularından uzanan cansız eli

Şefkatle tutarken

Zelzeleler silsilesi ile

Köhnemiş anılar da yıkıldı ansızın…

Rıhtımda demirli beyaz gemiden

Son umudum

Umarsızca el salladı bana…

Kader haritam,

Güvertedeki küpeştelere asılı…

Gemi demir aldı ama

Rotayı bilmiyor ki kaptan,

Bermuda üçgeninde

Kayboldu bir akşamüstü…

Tutunacağım dal kalmadı dünyada

Fareler de terk etti

Sonsuzluk gemisini,

Meşaleler ağlayarak söndü

Rüzgârın güçlü üfürüğüyle…

Karanlık yollardan,

Kapkara dehlizlerden geçtik

Yarasaların umut emzirdiği

Kösnül yalnızlığa…

HARİKA UFUK

ADANA

5 HAZİRAN 2014

SAAT: 11.30