Koşuyorum

 

                                                                  Koşuyorum...

Sağlığım için koşuyorum.. BENDENİZ en doğal egzersizle uğraşıyorum. Yani sağlığım için koşuyorum. Koşma eylemini spor salonlarında veya profesyonel olarak pistlerde değil ama (ayrıca tabi buda yapılır.) arazide koşuyorum. Koşu sporu aktivitemi iki günde bir düzenli olarak yapıyorum. Bendeniz için koşu sporu denilince en başta gelenler özgürlük, moral, motivasyon ve yüksek enerji oluyor.

 

ŞÖYLE Kİ: Ayaklarım yerden kesiliyor ve bendenize bu durum çok büyük keyif veriyor. Yine arazide toprak veya çim üzerinde yaptığım koşularda yürüme temposundan farklı hareket etmiş oluyor 100 – 200 metre koşuları ağır tempoda zaman mefhumu olmadan tamamlıyorum. 

 

BAZEN KOŞULARIMI isteğime göre, sokaklarda, kırlarda, bayırlarda da yapıyorum. Bu koşularımda gene bir skalada gerçekleşen kısa mesafe koşuları oluyor.

 

TABİİ Kİ bendenizden  Usain Bolt’u geçecek, 100 metreyi 9,5 saniyeden daha az sürede kat edecek bir performansı kimse beklemiyor. Ancak 100-200 hatta 300 metreyi günün durumuna, vücut ağırlığıma ve performansıma göre ayarlayarak rahatlıkla, huzur içinde koşuyorum. 

 

KISA MESAFE KOŞULARI koşu sporunu yapan profesyoneller için yarıştır. Koşu sporunu hobi olarak düzenli yapan bendeniz içinse sadece sağlık ve hayatın gerçek anlamı demek oluyor.

 

YETER Kİ, KOŞMAK İSTEYİN...

 

Başarılı bir Atlet örneği:

Amerikalı atlet Jackie Joyner Kersee, A Kind of Grace adını verdiği otobiyografisini 1997’de yazmıştı. Heptatlon gibi çok ciddi dayanıklılık ve esneklik gerektiren bir sporda tarihin 2 altın madalyalı tek atleti olan, rekoru 28 yıldır kırılamayan Kersee: “Yaşınız yapmak istediklerinize engel değil, zihninize koyduğunuz bir sınırdır.”