Kötü yol

Bayramda Kadıköy'den geçerken hep adetim olduğu üzere dolmuş durağının önündeki Seyhan Kitapçısı'na uğradım. Öylesine dolaşmak için, kitap almak niyetinde değildim, malum bu aralar pek okuyamıyorum.

Yeni çıkan cep kitapları serisine gözüm takıldı. Aaa, bir de baktım, KÖTÜ YOL. Orhan Kemal'in şimdilerde dizi olan romanı. Hadi, dedim alayım, belki okuma şevkimi geri getirir. Genelde popüler kitaplarla işim olmaz hele dizisi yapılanlarla, ama ORHAN KEMAL bu, başka şeye benzemez. Her romanı bir dünya, alır götürür seni kahramanlarının yanı başına. Bir sürü romanını okudum, bunu okumamıştım. Almakla iyi etmişim, tahminim doğru çıktı, okumaktan zevk aldığım bir kitap var elimde şimdi.

Daha önce dizisi yapılan bir kitabı hiç okumadım ya, okurken bakın neler oluyor?

Tüm kahramanlar dizideki yüzleriyle karşımda. Tüm mekanlar dizideki halinde.

Kötü oluyor böyle, hayal gücü diye bir şey kalmıyor.

Halbuki al eline kitabı, okurken yazarın tasvirine kendi hayal gücünü kat, kahramanı da mekanı da kendin oluştur.

Tabi ki her edebiyat eserinin film ya da diziye uyarlamasında olduğu gibi aslıyla aynı tadı hiç bir zaman vermiyor. Kitabı okuyunca ekrandaki olay örgüsünün nasıl değiştirildiğini görüyorsun. Reyting için eklenen sahneler, sakız gibi uzatmalar vs. Hepsinde aynı şey.

Ama yine de bu yıl izlemeye başladığım iki diziden birisi ve hoşlanıyorum. Hem bir işe yaradı işte, okuyamadığım dönemde bana okuma şevkimi geri getirdi.

Ha, bir şey daha; okurken düşündüm de, ben bu kitabı beş yıl önce okumalıymışım (!)