- Kategori
- Şiir
Kova
kara delik...alıntı
Söndürmeden
Yalnızlığı
Geceye
Koyu kızıl
Saçlarından
Savruldu
Rüzgarla…
En son
Aklında
Kalan…
Hanımeli
Kokusuydu…
Tatmadı
Bir daha…
Sarı odalar
Yalnızlık
Kokardı
Boş
Bakışlarla
Çerçeveli
Resimler
Asardı
Duvarlara
Yaftasız
İnfaz
Hükmünde…
Ürkerdi
Sarı siyah
Siluetinde…
Ay ışıklarına
Gömerdi
Sözlerini…
Kova
Kova
Sessizce…