Kovuldun!

Bir gün işyerinize gittiğinizde masanızda “Şirketle ilişiğiniz kesilmiştir” yazısı bulsaydınız ne yapar, ne hissederdiniz? Bu soruyu sürekli işyerinde işinden şikayet edenlerin canını acıtmak için sordum. Acıtmalıyım, çünkü onlara yaşam sağlayan bu ekmek kapıları hakkında kıymet bilmeden fütursuzca, nankörce yapılan konuşmaların, şikayetlerin karşılığını vermek, hadlerini bildirmek niyetim.

İşinize başladığınız ilk günlerinizi düşünün. Ya da başlamadan bir önceki dönemi.. İşe alınış süreciniz. Ne hissediyordunuz? Sizinde karnınıza ağrılar girmiyor muydu? Heyecandan nefesiniz kesilmiyor muydu? Çalan her telefona, gelen her maile bir umutla bakmıyor muydunuz? Kimseye şu anda yaptığı iş altın tepside sunulmadı öyle değil mi? Kaç geceler dualar ettiniz Allah ‘a? Olmama ihtimaline karşılık savunmanız bile hazır değil miydi? “Her şey de bir hayır vardır “, “Olmadıysa da vardır bir hayır” demeyecek miydiniz? “Torpil var bu işte torpil! Aslında ben hak ediyordum o işi” diye hayıflanmayacak mıydınız? Tüm soranlara ve tanıdıklara. En önemlisi de kendinize. Eee bugün ne değişti? Neden mutlu değilsiniz? Neden sıkılıyorsunuz istediklerinizi yapmanıza maddi olanak sağlayan bu şanstan? Kaybetmek mi gerekiyor bazı şeyleri anlamak için güzel olanı. Fark edebilmek için hep risk mi olmalı, garanti olmamalı mı işiniz? Hiç kimse yaptığı işten memnun değil burada anahtar nokta işi yaptığı için memnun olmalı insan işi olduğu için... Hayatta ne mükemmel ki işiniz mükemmel olsun. Doğru yol yaptığınız işi en iyi şekilde yapıp aldığınız paranın karşılığını vermenin huzuruyla hayata kocaman bir gülümsemeyle devam etmek….

Sevgiyle kalın.