Köy müzesi

Hong Kong izlenimleri : 01

Köy müzesi

Bu hafta siyaset yazmayacağım. Siyaset yazılarına bir süre ara verip son seyahatimin izlenimlerinden söz edeceğim.

8-15 Temmuz tarihlerinde Çin’in özerk bir bölgesi olan Hong Kong’a gittim. Uluslararası Çevre Koruma Gençlik Konferansı’na (CEI 2007) katıldım. Bu konferans çerçevesinde “DOĞA VE ÇEVRE” konulu ilk fotoğraf sergimi de açtım. Sergilediğim 25 fotoğraftan beşini İznik’te çektiğim fotoğraflardan seçtim.

Hong Kong gezisinin gündemi çok yoğundu. Bir yanda konferans etkinlikleri içindeki geziler, özel gezilerimiz derken Hong Kong’un sıcak ve nemli havasında bayağı koşturduk. Bu tür gezilerdeki izlenimlerimi fotoğraflarla ve video filmlerle saptıyorum. Hong Kong’ta fotoğraf çekmeye daha uçakta başladım. Yüzlerce kare fotoğraf ve 4 saatlik video kaydı çektim…

Hong Kong gezimden yazacak çok konu ve izlenim var.Bu gezide üç mekanda İznik’i düşündüm.Birincisi Hong Kong Wetland Park’ı gezerken.60 hektarlık bir alanda kurulan, sulak alanlarda yaşayan tüm kuş türlerini, kelebekleri, bitkileri doğal ortamlarında görmek ve tanımak mümkün.Burası aynı zamanda bir çevre eğitim merkezi ve müzesi.Ayrıca Hong Kong turizminin bir zenginliği.Eko turizm adı altında sadece bu sulak alanı görmek için bile turist geliyor Hong Kong’a.Burada doğaya ve çevreye verilen değeri çok iyi anlıyorsunuz.

Burada İznik’i neden düşündüm dersiniz…Mayıs ayında da İznik’i dostlarıma gezdirirken tanık olduğum bizzat yerel yönetim tarafından kesilen sazlarımızı, yakılmasına göz yumulan sazlıklarımızı düşünmemek mümkün mü…Çevre bilincinden, doğa sevgisinden bihaber, yerel bir zenginlik olan doğamıza, gölümüze bu kadar hoyrat davranan bir yerel yönetim hiç düşünülmez mi…

Hong Kong bir adalar kenti.Dört büyük ada ve onlarca küçük ada üzerinde kurulan bu kent Çin’le İngiltere arasındaki bir anlaşma gereği 1997 yılına kadar idari olarak İngiltere’nin kontrolündeydi.Çin’e bağlanışının 10. yıl kutlamaları devam ediyordu.

Üzerinde Hong Kong’un uluslararası havaalanında bulunduğu Lantau adasında aynı zamanda dünyanın en büyük Buda heykeli bulunuyor.Bu Buda heykelini ve Po Lin manastırına gitmeden önce Tai O adındaki balıkçı köyünü ziyaret ettik.Her türlü deniz ürününün kurutularak işlendiği ve satıldığı, su üstündeki kazıkların üzerinde kurulmuş derme çatma evlerden oluşan bu eski balıkçı köyünde en çok dikkatimi çeken ve bana İznik’i düşündüren ise bu köyün yerel olanaklarla açtığı Köy Müzesi oldu…

Tai O köyünün müzesini hayranlıkla gezdim.Balıkçılık üzerine en eski üretim araçları, köyün sosyal yaşamına, kültürüne ve tarihine ilişkin malzemeler nasıl özenle toplanmış ve nasıl güzel sergilenmiş anlatamam.Tai O Köy Müzesi’nin şeref defterine duygularımı yazarken bizim yerel yöneticilerimizi düşündüm yine…

Yıllardır bu sütunlarda kentlilik bilinci, kent arşivi, Kent Müzesi diye yazılar yazıyoruz.Bir dönem toplantılar da yaptık.Bursa Kent Müzesi yetkililerini de İznik’e getirdik.Bizim hazretler dinlemeye bile gelmediler…

Dünyanın bir ucunda insanlar köylerde bile Köy Müzesi açıyor.Bizim yerel yönetim ise Kent Müzesi kavramından bile habersiz.Adında Kültür ve Turizm gibi kavramlar olan Bakanlığın işlettiği İznik Müzesi ise kelimenin tam anlamıyla dökülüyor.

İznik’i düşündüğüm son yer ise bir süpermarketin zengin zeytinyağı reyonuydu.İspanya bu piyasaya hakim olmuş.Biraz da İtalyanlar var…Türkiye’mizi, İznik’imizi ve bizim Marmarabirlik’i orada düşündüm ve hayal kurdum…

Yerel yönetimde ve Marmarabirlik’te iktidar olmak marifet değil. Marifet İznik’i, gölü, doğası, çevresi, tarihi, zeytini ile çağdaş bir kent haline getirebilmekte. Bunun için projeler üretebilmekte ve çalışmakta…

İZNİK DOĞUŞ GAZETESİ- 01 AĞUSTOS 07