Koyamadım Hiçbir Şeyi Yan-Yana

Hiçbir şeyi yan-yana koyamıyorum son günlerde

Her şey tek, her şey yalnız kalıyor gecelerde

Hangi camı açsam, giren hep hüzün oluyor evime

Hangi zil çalsa, hep senin sesin gibi çınlıyor kulağımda…

Renkler solmuş bahçelerde, çiçeklerin kokusu kayıp

Bir yağmur geçmiş her şeyin üzerinden

Tertemiz bir sabah var İstanbul’da

Bir tek seni içimden söküp götürememiş seller…

Yalnız değilim, sadece sensiz kalmışım bu sonbaharda

İkimize ait bir resim aradım albümlerde

Bana yazdığın mektupları okudum erkenden

Yine kendi resmimin yanına koyamadım seni…

Yine cevap yazamadım özlem dolu satırlarına

İki kelimeyi bile koyamadım yan-yana canım

Ben kışa girdim sevdalıların şehri İstanbul’da

Sen başka bir şehirde kaldın soğuk bir sonbaharda…

Yorgun Kalemim