Köyde Bir Çocuk

Köyde bir çocuk üç dört yaşlarında

Anahtarı boynunda komşulara emanet

Evin kedisine köpeğine tavuklarına arkadaş

Anne baba geçim derdinde

Küçük çocuk yaşam

Böyle böyle

Kediyle köpekle birlikte büyüdü çocuk

İlkokulu köyde bitirdi

Orta okula gelince sıra

Ailesiyle geldi şehire

Zor yıllardı o yıllar çok zor

Emek gayet ucuz yaşam pahalı

Pamuk tarlalarında çalıştı uzun yıllar

Zaman geçti büyüdü o küçük çocuk

Amansızca savaştı yaşamla

Öğretmen oldu

Amma

Yalnızlık ve yoksulluk yıllarını

Unutmadı bir an bile

Yürürken yollarda

Ağlayan çocukları

Titrek elli ihtiyarları gördüğünde

Çoğu zaman

Ağladı onlarla ulu orta birlikte

En çok da bir kadın için ağladı

Yeterince gün görmeyen anacığı için

Koşulsuz sevdi öğrencilerini

Onların

Küçücük tebessümleri için

Ne zorluklarla savaşmadı ki

Fakat güldürdü sonunda

Bütün koşullara inat

Yüzlerini ve yüreklerini

Öğretmenler yetiştirdi gözleri gülen

İnanıyordu ki gözleri gülenlerin

Yürekleri sağlam olur

Ve yalnızca böyleleri

Kabul etmez zulmü ve esareti

O çocuk büyüdü

O çocuk büyüdü

O çocuk yaşamla savaştı

O çocuk öğretmen oldu

Hala

Her zaman yüreği ince

Kulağı ağlayan seslerde

(Halil Güven- Mavi Kanatlı Kuş)

…

Yüzünüz hep güleç olsun canlarım