Köyden Mektup - 5

Hişt, bene bak biyo! Köyden gideli
Üstündeki çul değişmiş arkıdeş!
Havan başka davayı terk edeli
Dağındeki yel değişmiş arkıdeş!

Satıp savıp tosunları peşine
Düşmüşüñ bir tosuncuğun peşine
Yemlemeli suni hayvan işine
Gapılınca sel değişmiş arkıdeş

Onuñ cepte çiftliği var, deyola
Ayda milyon ettiği kâr, deyola
Artık ülke onlara dar, deyola
Yeriñ yurduñ, tel değişmiş arkıdeş.

Sağmallara ayarlıymış kanalın
Dadı duzu bambaşkaymış sanalın
Hükmü yokmuş gari Kemal Sunal’ın
Filimlerde al değişmiş arkıdeş.

Günden güne keyfederken garılar
Tek bir tuşla ekilirmiş darılar
Sabah âşâm çalışırmış arılar
Peteklerde bal değişmiş arkıdeş.

Holluk dolmuş… taşar olmuş düneğin
Ne kene var ne de sivri sineğin
Nette para basan çılgın ineğin
Yemliğinde yal değişmiş arkıdeş.

Bu malların sidiği yok, boku yok
Boğsası yok, tersliği yok, koku yok
Süsmesi yok, aşması yok, şoku yok
Öküzlerde hâl değişmiş arkıdeş!

Tav olalı sığır banka, kek banka
Sağdığın süt sığmeyomuş yüz tanka
Sosyal çevren sosyeteyle hep kanka
Ağzındeki dil değişmiş arkıdeş.

Düşünmeyoñ helal ile haramı
Evla olan İtibar mı, para mı?
Kanatmayıñ şimdi benim yara mı
Hedefimiz, yol değişmiş arkıdeş.

El emeği, alın teri, göz nuru…
Hani nerde insanlığıñ onuru?
Büyüdükçe millette hırs çukuru
Yedi iklim… el değişmiş arkıdeş

Zannetme ki devran böyle galacak
Üten hep sen ütülen el olacak
Göreceksiñ bir gün dünya kaç bucak
Bir bakmışsın rol değişmiş arkıdeş.

29.03.2018
Salih ERDEM