Köyden Mektup - 6

Uranüs köylüsü boşuna bekler
Şimdi duble yollar Ay’a arkıdeş.
At umarken elden gitti eşekler
Kaldık mı dımdızlak yaya arkıdeş.

Veren verdi patlıcana buyruğu
Sorun değil patatesin uyruğu
Günden güne arttı varlık kuyruğu
Domates kızardı bayâ arkıdeş.

Gümrük sıfırlandı kuru soğana
Dışardan sürüyle geliyor dana
Tarımı taşıdık artık Sudan’a
İhtiyaç kalmadı köye arkıdeş!

Kaçıncı keredir kapımı çalan
Oy diye ısrarla haneme dalan
Beraat belgesi, mahşerdi falan
Vekilde rengârenk boya arkıdeş.

Cümleleri daim karalayarak
Harfleri harflerden aralayarak
Edebi derinden yaralayarak…
Çıkmaz mı sanırsın foya arkıdeş?

Ahlakı, insafı gören olmamış
Çoğu musibetten ibret almamış
Utanma, arlanma, insaf kalmamış
Terk etmiş diyarı hayâ arkıdeş.

Üretim yerine tüketim diyen
Üç öğün beş vakit hazırdan yiyen
Borç bini aşınca mütemadiyen…
Ne denir ki böyle huya arkıdeş?

Tamam, lafa değil işe ihtiyaç
Ama hâlâ “…elim hamur karnım aç”
Hâlbuki daha dün bir değil birkaç
Çağ atlamıştık ya güya arkıdeş.

Gaz verip saflara geçmişi yerip
Sığmazken uzaya hayal ne garip
Tanzimde yelkeni suya indirip
Mum olduk kek ile çaya arkıdeş.

Zamanı hakkıyla tahlil ederken
Dün için vakit geç yarına erken
Ezelden ebede hızla giderken
Bak şu raydan çıkan raya arkıdeş.

25.02.2019
Salih ERDEM