Köyün dramı

KÖYÜN DRAMI

Bacaları tütmez oldu evlerinin,
Başakları kalkmaz oldu ekinlerinin,
Akmaz oldu suları çeşmelerinin,
Söyle bana ey köy nedir senin bu halin?

Yeşermez, meyve vermez oldu ağaçların,
Kuş uçmaz oldu, yalnız kaldı bulutların,
Dayanmaz oldu soğuğa karanfillerin,
Söyle bana ey oğul nedir senin bu halin?

Geri dönmez oldu yola düşen yiğitlerin,
Bir mektup yazmaz oldu gurbetteki erlerin,
Şehirlere göçer oldu ağaların, beylerin,
Söyle bana ey köy nedir senin bu halin?

Bacalarımın tütmeyişi, kimsenin kalmayışından,
Başakların kalkmayışı, toprağın dargınlığından.
Suların akmayışı içimdeki yangından,
Söylerim sana ey oğul, budur benim halim!

Meyvesini yiyecek yok, ağacı neyleyim?
Yalnız kaldı dedeler, nineler, kuşları neyleyim?
Susuz kaldı saksılar, karanfili neyleyim?
Söylerim sana ey oğul, budur benim halim!

Ağıtlar yaktılar eli kınalı gelinlerim,
Vatan için şehit düşer sınırda Mehmed'im! .
Şehirler kadar kalmadı oysaki değerim,
Söylerim sana ey oğul, budur benim halim!

BENOKYANUS YÜCEL TERKANLIOĞLU