Köz

Bunca  feryad-ı eninde,
Ne göz yaşı, ne göz kaldı,
Yıkılan candaki dilde,
Ne anlatım, ne söz kaldı.

Viranedir hane-i can,
Yas’a girdi bütün cihan,
Ateş oldu dilde hicran
Yüreğimde bir köz kaldı