- Kategori
- Şiir
Koza -5-
karettanın sonu... kumlara gömülürken bulmuş onu.
ince salınımlı bir su gibi akarken zaman
bir gömüt çıkar karşınıza, yandan;
kavis çizerken su,
tortular birikir arkasından.
engebeli yollar bu topraklar...
tortularımıza rüşvetler veririz
al sana geleceğimden zaman
ömür kısalır; geri kalan
kısanın sahibidir
hayattan
bize kalan.
naz değildir bu:
acının içimizde saklanan
hastalıklar, mutsuzluklar su büklümünü bekler
tortuların içine saklanan.
şırıl şırıl aktığımız günlere şaşar geriye bakarız
akarken aktığından habersiz, şükürsüz, keyiften
tam ortasında durup bakmadan, bitmeyeceğinden
şükürlü, haberli, keyifli; biteceğinden...
yığın, yığıldıkça toprağa yaklaşır su, aheste
bedenimiz etinden kurbanlar verir
dokunduğu kemikleri eritir
aheste, aheste.
***
not: yeni adresim, http://www.antoloji.com/hakan_karaduman