Kriz günlüğü – İşten çıkarılma anı

Merhaba,
Geçen hafta işten çıkarıldıktan sonra ne yapabilirim diye düşünürken bu blogu oluşturmaya karar verdim. Bu benim 4. iş ile ilişkimin kesilmesi. 3’ü ekonomik krizler dolayısıyla çıkarılma biride benim istifam dolayısıyla olmuştu. Her bir ayrılma farklı deneyimlere sahip olmamı sağladı. İşte sizinle bu blogta paylaşacaklarım bu yaşadıklarımdan damıttığım deneyimler olacak.

İsterseniz hiç uzatmadan başlayalım. Seçtiğim ilk konu en acı ve şok verici olanı: İşten çıkarılma anı!

İster hazırlıksız olun isterseniz hazırlıklı işten çıkarıldığınız haberini aldığınız anda boğazınıza bir şeyler düğümlenir, ağlamaklı veya en hafif ifade ile kaybetmiş duygusallığı içine girersiniz. İsterseniz biraz daha başa gidelim. Nasıl başlar?

Bireysel işten çıkarmalar: Genellikle siz çalışırken veya bir şey üzerinde uğraşırken size bir telefon gelir. Arayan (genellikle) müdürünüzdür veya insan kaynaklarıdır. Bu anda bu işte bir bit yeniği olduğunu anlayanlarda vardır ve bir de hiç anlamadan saf saf elinde not defter yeni verilecek görevi almaya giden arkadaşlarımız da vardır. (ki en büyük şoku onlar yaşarlar)

Toplu çıkarmalar: Bir de toplu halde çıkarımlar vardır. Bu biraz daha önceden sezilir ve önceden anlaşıldığı için gerilim yaratır. Toplu çıkarımlarda eğer sahada çalışanlar varsa onlar şirkete davet edilir ve arabalarıyla gelmeleri söylenir. İşte o andan itibaren olayın gelişimi ve ne zaman sonuçlanacağı belli olur. Sizin için önlem almaya en müsait işten çıkarmalar bu zamanlardır. Önlem derken işten çıkarılmayı önlemeden bahsetmiyorum yeni iş bulmak ve toplanmanız için size vakit kazandırılmasından bahsediyorum. Çünkü bu tip durumlarda liste çoktan belli olmuştur ve hazırlıklar tamamdır. Size düşen durumu kabullenip bir an önce harekete geçmektir. Beklenen gün geldiğinde sabah bir bakarsınız sistemler gitmiş veya sizin yetkiniz alınmış. (Size uyarmıştım hazırlanın diye!) Şirketin ayrılanların kestirilemez reaksiyonlarına karşı aldığı bir önlemdir bu. Acımasız ama etkilidir. Sonra kurbanlık koyunlar gibi teker çağrılırsınız ve şirkette kalanlar için dahi acı bir gündür bu. Tekrar motive olup çalışmaları 1 haftayı alır. Ne yani daha fazla süreceğini mi düşünüyordunuz? Hayat akmaktadır herkes için, aynı veya başka mecralarda devam eder.

Evet toplu da olsa bireysel de olsa çağrıldınız. Odadan içeri girdiniz. Eğer toplu çıkarmaysa size işten çıkaranlar da bunalmışlardır. Ama yine de daha kolaydır çünkü niye orada buluduğunuz bellidir. Konuya çabuk girerler. Oysa bireysel çıkarmalarda işler daha uzun surer çünkü aslında gerekmese de müdürünüz kendisini bir giriş konuşması yapmak zorunda hisseder. Eğer becerikli ise kısa bir giriş konuşması olur. Yoksa sadete gelip konuyu bağlayana kadar siz hop oturup hop kalkarsınız. Çünkü bir şey olduğunu anlamışınızdır ama emin değilsinizdir. Olanlar olmaktadır ama içinizden boş bir umutla ya olmazsa diye geçirirsiniz. Bu giriş konuşmaları aslında teselli konuşmalarının bir alt çeşididir. Bunlardan daha sonraki bir yazımda bahsedeceğim.

Konuşma bitti ve sonuç açıklandı büyük de olsa küçük de olsa piyango size vurmuş! Tabii öğrendiğiniz andan itibaren size bir duygusallık sarar. Burada biraz ağlamaklı olabilirsiniz dikkatli olun. Bayan okuyuculara birşey demiyorum ama Türk toplumunda erkeklerin ağlaması genellikle hoş karşılanmaz. Biraz dişinizi sıkın sonra bir ara tuvalete gidersiniz orada istediğiniz kadar ağlarsınız. Tabii çıktığınızda gözünüz kızarır ancak yine de topluluk önünde sağlam kaldığınız için hareketiniz anlayışla karşılanır.

Bugünlük kriz günlüğünden bu kadar. Yarın görüşmenin ilerleyen kısımlarını ve vakit kalırsa görüşmeden sonra ofisten çıkışa kadar olan süreci anlatacağım.

Hoşçakalın,

Kayhan