Kubilay olayı ve günümüz…

23 / Aralık / 1930 günü Asteğmen Kubilay ve iki bekçinin Menemen de şehit edilme olayını bu gün bir çok kişi basit bir olay olarak algılıyor. Haklıdırlar, anlamaları imkansızdır. Bu gün rahat koltuklarında keyif çatıp ahkam kesme rahatlığını onlara sunan cumhuriyetin nasıl kurulduğunu da anlamazlar, hissedemezler. Onların kalbinde vatan sevgisi, bayrak aşkı, şehitlere saygı diye bir şey yoktur.

22 / Aralık günü, bir Nakşibendi üyesi olan Derviş Mehmet ve yedi müridi Manisa’dan yola çıkarlar. Köylere uğrayarak, zikirler yaparak, kendini mehdi ilan ederek topladığı taraftarlarla Menemen’e gelirler. Amaç cumhuriyeti yıkmak için başkaldırı başlatmaktır. Bu uğurda halkı da arkalarına alacak, buradan başlayarak tüm yurdu saracaklarını düşünmektedirler.

Neden Menemen sorusunun bir yanıtı nispeten gözden uzak küçük bir kasaba olması, kısa bir süre önce yapılan belediye seçiminde bir serbest parti üyesine oy vermiş olmalarıdır. Nede olsa hükümete muhaliftirler, kandırılmaları kolay olacaktır.

Halkı meydanda toplarlar. Kendilerine dağılma çağrısı yapan silahsız Kubilay’ı tabanca ile vururlar. Arkasındaki küçük müfreze gerçek mermileri olmadığı için bir şey yapamaz. Bu sırada silah sesine oraya gelen iki bekçide şehit edilir.

Yaralı Kubilay musalla taşına yatırılır. Kafası bağ bıçağı ile derviş Mehmet tarafından kesilir. Derviş Mehmet, saçlarından tuttuğu kesik başı birkaç kez musalla taşına vurduktan sonra şeriat bayrağının ucuna geçirir, meydanda yüz kadar müridi ile çılgınca zikir yapmaya başlarlar. En acı olan durumlardan biride bir kısım halkın onlara alkış tutmasıdır.

Olayı haber alan askeri birlik meydana gelir ve isyanı bastırır. Suçlulardan ölmeyenler, Manisa ve Istanbul’daki tezgahlayıcıları yakalanıp mahkeme önüne çıkartırlar.

Atatürk’ün olayla ilgili "Mürtecilerin (gericilerin) gösterdiği vahşet karşısında Menemendeki ahaliden bazılarının alkışla tasvipkar bulunmaları bütün cumhuriyetçi ve vatanperverler için utanılacak bir hadisedir." Şeklindeki sözleri bu güne bile ayna tutmaktadır.

İsyan bastırılmıştır. Peki, halkın sırtından rahat hayat yaşayan din bezirganlarının cumhuriyetin bedenine hain bıçaklarını saplama girişimleri bitmiş midir? Tabii ki hayır. Günümüzde aynı yobazların maske değiştirerek, fırsat buldukça ortaya çıktıklarını görüyoruz. Ne yazık ki, yine kendilerini alkışlayacak kişiler bulabiliyorlar ve biz utanıyoruz.

2009-12-26