Küçük bir adanız var mı?

Ve Küçük Bir Öykü...

"Thomas Cook, bir araştırma gezisi sırasında Atlas Okyanusu'nun bir yerinde; milyonlarca kuşun havada çığlıklarla daireler çizerek uçtuğunu görür. Kulakları sağır edecek kadar yüksek sesle çığlıklar atan kuşlardan yorulanlar, okyanusun dev dalgalarına atılarak intihar ederler. Bu olayı yıllar boyunca birçok balıkçı görür, birçok bilim adamı araştırır. Kuş bilimcileri yaptıkları araştırmalarda göçmen kuşların farklı yönlerden gelerek okyanusta bu noktada birleştiklerini keşfederler; ancak intihar etmelerinin nedenini çözemezler. Yıllar süren araştırmalar sonucunda bu trajik olayın yaşandığı yerde bir ada olduğunu, kuşların göç yolu üzerinde bulunan bu adanın deprem sonucunda okyanusa gömüldüğünü bulurlar. İnsanların yokluğunu bile fark edemedikleri ada; kuşlar için göç yollarının vazgeçilmez durağıdır. Kuşlar, binlerce yıllık alışkanlıkla adanın yerini bilmektedirler ve yıpratıcı bir yolculuktan sonra aradıkları adayı bulamayınca yorgunluktan bitkin düşen bedenlerini çığlık çığlığa okyanusun sularına gömmektedirler…

Peki ya siz?

Sizin hiç bir adanız oldu mu? Yaşamın uzun göç yollarında size bir yudum taze soluk verecek, yolunuza dinç devam etmenizi sağlayacak bir adanız var mı? Bir gün yerinde bulamazsanız, ille de ulaşmak ve sığınmak için başınızın döndüğü ve dengenizi yitirinceye kadar kanat çırpacağınız bir ada yaratabildiniz mi kendinize? Sınırsızca her şeyi paylaşabileceğiniz bir dost! Yola birlikte çıkacak kadar güvendiğiniz bir arkadaş, daima huzur ve mutluluk verecek bir eş, ulaşmak için yıllardır uğraş verdiğiniz bir amaç edinebildiniz mi?

Durun ve şöyle daha bir yakın bakın çevrenize… Size gelen, sizin gittiğiniz, sizi bulan, sizin bulduğunuz kaç ada var çevrenizde? Kaç tane durup nefeslendiğiniz ada yaratmışsınız kendinize…"

Kim ne zaman yazmış bu ufak yazıyı bilmiyorum ama tek amacım bu yazı ile insanlara bazı şeyleri hatırlatmak…

Adalara karşı yaşamak ama bu adalara ulaşamamak ne kötü değil mi? Her gün çevremizden yaşamımıza boyut kazandıracak, dostluğu ile yaşamımıza renk katacak birçok insan geçiyordur. Ama ne yazık ki biz onları bütünden ayıramıyor, göremiyor, varlıklarını hissedemiyoruz. Bütün bu duyarsızlıklar ve arayışlar arasında hayatımız gelip geçiyor. Oysa paylaşmaya ve hayata bağlanmaya en çok ihtiyacımız olan zamanlarda, yoğun yaşanan iş hayatımızda tek istediğimiz sığınacak küçük adalarımızın olması değil mi?

Yarın daha dikkatle bakalım yaşantımıza…