Küçük bir hikaye...

Sevgili dostlar; bu yazımda sizlerle bir hikayeyi paylaşmak istiyorum. Bu hikaye belki sizlerin yaşamlarında küçük bir farklılık yada belki kökten bir değişim oluşturabilir.

Hikayemizin kahramanı küçük bir kızdır ve ismide Monadır. Mona çok küçük yaşta öksüz kalmıştır. Günleri hep mutsuzluk ve hüzün içerisinde geçmektedir. Bir gün yalnız başına kırlarda dolaştığı bir esnada çalılıklara takılmış bir kelebek görür. Kelebeği çalıların arasından kurtardıktan sonra kelebeğin güzel bir periye dönüştüğüne şahit olur.

Peri Mona'ya "Bu iyiliğinin bir karşılığı olarak bir dileğini yerine getireceğim" der. Mona bir müddet düşündükten sonra nazikçe "Mutlu olmak istiyorum" cevabını verir. Mona dileğini söyledikten sonra peri Monanın kulağına eğilir, birşeyler fısıldar ve uçup gider.

Küçük kız büyür ve güzel bir kadın olur. Yıllar geçer ve Mona yaşlanır. Çocukluğundaki o ağır mutsuzluklar periyi gördüğü anda kalmıştır. O andan itibaren tüm yaşamını büyük mutluluklarla geçirmiştir. Yaşamının son anlarında bu olağanüstü kadını teselli etmek ve vedalaşmak için tüm dostları yanına gelir.

Monanın arkadaşlarına en son hediyesi periyle karşılaşma öyküsüdür. Perinin, kendisi daha çok küçük bir çocukken kulağına fısıldadığı sözleri onlarla paylaşır. Konuşması sırasında perinin söylediği sözlerin değerini anlamanın verdiği sevinç ve coşkuyla gözleri ışıl ışıldır.Peri Monaya şunları söylemiştir: "Ne kadar güven içinde görünürse görünsün , yaşlı veya genç, yoksul veya fakir herkesin sana ihtiyacı var."

Sevgili dostlar, aslında gerçek mutluluk hikayedende anlayacağınız üzere amaçlı yaşamaya kendini adamak ve kişisel sorumluluk bilincine sahip olarak, paylaşım ve yardımseverlik sayesinde olur.

(Bu hikaye "Mazeret Yok" isimli kitaptan alınmıştır.)