- Kategori
- Gündelik Yaşam
Küçük bir kalbin getirdıği
Yaklaşık bir aydır tüm alışveriş merkezleri çikolata satışı ile karlarını artırmaya çalışıyorlar. Sevgiliye verilenin yanında TOMOÇOKO kız erkek çocuklarının karışık çikolata paket değişimleri ..özellikler kızların erkek arkadaşlarına verdikleri çikolata paketleri ve GİRİÇOKO iş yerlerinde çalışan bayanların birlikte çalıştığı erkek arkadaşlarına ve amirlerine verdikleri çikolata paketleri...
Eğer satılanları beğenmiyorsanız kendinize özgü el emeği ile yaptığınız, kendi eseriniz ! çikolata...Evlerde bir faaaliyet bir faaliyet. Çikolata paketleri, kalıplar, süslemek için malzemeler ve paketler sevimli torbacıklar...
Bugün İngilizce öğrettiğim yedi yaşındaki bir kız çocuğu kendi yaptığı, tabi annesinin yardımı ile, kalp şekindeki kurabiyelerden oluşan paketi bana verdi. Bugünün anlamına uymasa da almak zorunda kaldım. Çünkü bu ülkede amacı farklı şekilde kopye edilmiş durumda.
Bize eskiden yabancı olan bu özel günün ne olduğunu USA ye gittiğimde öğrenmiştim. Üniversitenin mağazasında BE MY VALENTİNE yazılı kartları ve süsleri görünce şaşırmıştım. Sonradan öğrendim ne oluğunu. Sevgililerin birbirine şiir yazdığı kartları ya da gül yolladıkları ve genellikle erkeklerin bayanlara hediye veriğini öğrendim.
Ama bu ülkeye JAPONYA'ya gelince bu kültüre farklı bir biçimde alındığını gördüm ve şaşırdım. Kendi adıma bu tür günü kutlamak çok anlamsız. Sevdiklerimize olan sevgimizi ve bağlılığımızı bir güne sığdırmak olanaklı mı?
Özellikle dişlerin çürür deyip çikolata yemelerini kısıtladığımız çocukları kendilerine ait olmayan bir güne alet edip torba torba çikolata değişimi yapmaya yöneltmek bana çok yanlış geliyor. Tüketim ekonomisini canlandırmaya onları da alet etmek doğru değil diye düşünüyorum. Öğrencilerime onların dili ile anlatmaya çalışıyorum ama öncelikle büyüklerin bilinçlenmesi gerekir bu konuda.
Yedi yaşındaki çocuğu kırmamak için aldım kurabiye paketini bana ter geldiğini bile bile. Ama o sevimli yüzü hüzünlendirmek istemedim. Zamanı gelince onun anlayacağı dilde umarım anlatma olanağı bulurum.
SAYGILARIMLA
Eğer satılanları beğenmiyorsanız kendinize özgü el emeği ile yaptığınız, kendi eseriniz ! çikolata...Evlerde bir faaaliyet bir faaliyet. Çikolata paketleri, kalıplar, süslemek için malzemeler ve paketler sevimli torbacıklar...
Bugün İngilizce öğrettiğim yedi yaşındaki bir kız çocuğu kendi yaptığı, tabi annesinin yardımı ile, kalp şekindeki kurabiyelerden oluşan paketi bana verdi. Bugünün anlamına uymasa da almak zorunda kaldım. Çünkü bu ülkede amacı farklı şekilde kopye edilmiş durumda.
Bize eskiden yabancı olan bu özel günün ne olduğunu USA ye gittiğimde öğrenmiştim. Üniversitenin mağazasında BE MY VALENTİNE yazılı kartları ve süsleri görünce şaşırmıştım. Sonradan öğrendim ne oluğunu. Sevgililerin birbirine şiir yazdığı kartları ya da gül yolladıkları ve genellikle erkeklerin bayanlara hediye veriğini öğrendim.
Ama bu ülkeye JAPONYA'ya gelince bu kültüre farklı bir biçimde alındığını gördüm ve şaşırdım. Kendi adıma bu tür günü kutlamak çok anlamsız. Sevdiklerimize olan sevgimizi ve bağlılığımızı bir güne sığdırmak olanaklı mı?
Özellikle dişlerin çürür deyip çikolata yemelerini kısıtladığımız çocukları kendilerine ait olmayan bir güne alet edip torba torba çikolata değişimi yapmaya yöneltmek bana çok yanlış geliyor. Tüketim ekonomisini canlandırmaya onları da alet etmek doğru değil diye düşünüyorum. Öğrencilerime onların dili ile anlatmaya çalışıyorum ama öncelikle büyüklerin bilinçlenmesi gerekir bu konuda.
Yedi yaşındaki çocuğu kırmamak için aldım kurabiye paketini bana ter geldiğini bile bile. Ama o sevimli yüzü hüzünlendirmek istemedim. Zamanı gelince onun anlayacağı dilde umarım anlatma olanağı bulurum.
SAYGILARIMLA
- Toplam blog
- : 397
- : 1111
- Kayıt tarihi
- : 16.05.07
1955 Niğde doğumluyum. Ancak Japonya'ya gelene kadar yaşantımın büyük bir bölümü Ankara'da geçti. Ka..