Küçük bir mucize ...

İnsanlar bazı şeylerin kıymetini üstünden yıllar geçtikten sonra anlarlar. Geriye kalansa sadece adam boyu pişmanlıklardır... Büyük bir mucizeyi beklemeye koyuluruz bu gibi zamanlarda! Çalar mı kapımı dersin mucize ahlanıp vahlanmakta bir işe yaramaz. Dilimizden dökülen sadece keşke, o zamana dönsem , şimdiki aklım olsa gibi cümleler olur...

Zaman onca anıyı barındırır belki içinde ama bu anıların artık kimseye bir faydası yoktur... Sadece bu anılar tatlı bir tebessüm dışında bir yansımadan ibarettir artık. Herşey değişmiştir. Bitmiştir. Geçmişe duyulan özlem bir yumruk sıkar gibi boğazınızı sizinle kalır nereye gitseniz.... Hiç bitmez sandığınız herşey biter bir gün... O yumrukla yaşamaya mahkumsunuzdur artık... Çünkü herşey için çok geç! Çünkü o mucizenin gelip sizi bulması çok düşük bir ihtimal. Boşa çabalar boşa beklersiniz mucizeleri. Belki de bulur o mucize sizi bu kadar şanslı bu kadar talihlimisiniz acaba? O mucizelerin bulduğu ender şanslı insanlardan birimisiniz? Tabiki var böyle gerçekler de mucizeler de önemli olan o mucizenin gelip sizi bulması aslında...

Oysa herkes ikinci bir şansı hakeder değilmi... Umarım sizi bir sabah bulur bu mucizeler ve o şanslı insanlardan birisinizdir...